jueves, 28 de mayo de 2009

e agora qué fas?

E agora qué fará Caballero? Tras poñer mesmo o seu cargo en xogo ó vinculalo á chegada do AVE no 2012, ¿qué vai facer? A prensa local non se corta un pelo en lembrarlle cada unha das veces que asegurou e xurou polos seus mortos que a data do 2012 era a certa, que esta vez sí, que cantas veces faga falta dicilo repítese. E agora que non vai ser tal, ¿qué vai facer? ¿Dicir que el se refería ó AVE de segunda que estaba previsto facernos chegar? ¿Que nunca dixo tal? ¿Que estaba facendo pis cando lle explicou Zapatero que unha cousa é contalo no mitin e outra ter a máis mínima idea do que prometes? ¿Que os coruñeses seguen a ser máis feos que nós?

E que é ise é o problema das promesas de campaña. Que a xente ten a manía de lembralas. E que cando non cumples, mesmo os empresarios resultan selos máis fieles creentes na palabra de Zapatero. E que as vellas pantasmas saen do armario para meterlle o dedo no ollo.

Ó mellor é por disimular, pero agora resulta que ata reúnese con debera terse reúnido hai tempo para consensuar unha postura común no conflicto do albergue ou da Mini Delegada. Como isto siga así acabará reuníndose cos comerciantes que berran polas obras.

Porque no 2012 tamén ían chegar o Auditorio, a nova estación, o novo Casco Vello, os aparcamentos, a torre Nouvel e el ía casar con Carla Bruni. Pois de momento, parece ser que non. Unha tontería destas pode costarlle o posto.


O rapaz de pantalón branco ten o mesmo problema que o alcalde:
¿Con qué cara mirará agora ós compañeiros da foto?

miércoles, 27 de mayo de 2009

garcía barbón y policarpo sanz

Respeto a la polémica de Artes y Oficios como sede de una biblioteca pública que ha abierto el bialcalde Caballero en una nueva muestra de inteligencia política, podemos hacer una recopilación de los acuerdos llegados con los millonarios del XIX para que donasen sus fortunas a Vigo:

Artes y Oficios:
Queda obligado el Ayuntamiento de Vigo a facilitar en los edificios donados enseñanza gratuita, técnica al obrero y a la mujer y a sostener en éstos o en otro local adecuado la biblioteca pública. Si el Estado o la Provincia atendieran convenientemente a dichas necesidades, estará el municipio relevado de hacerlo.
Insituto Santa Irene:
(...) bajo ningún concepto podría estar bajo la dependencia del Gobierno (...) los -alumnos- pudientes tendría que cobrárseles una cuota mensual que contribuyese al sostenimiento del centro
Si es que no respetamos nada.

agradables sorpresas

Hay días en los que la prensa local nos trae momentos inolvidables y hoy es uno de esos días. La Voz de Galicia nos regala un fabuloso reportaje con una nueva leyenda urbana: el chupasangres vigués. La horrible alimaña que mata perros y gallos (sí, esos mismos gallos que conviven con los humanos en el centro de la ciudad) al amparo de la noche. Nada de simples e inofensivas culebras urbanas. Serpientes devoradoras de mascotas, alimañas sedientas de sangre que habitan en las fincas ocupadas por Fomento, agazapadas tras los matorrales a la espera de que algún indefenso vecino salga a pasear. Si mata perros y gallos, ¿qué no hará con un humano de Teis, mucho más suculento?

Por supuesto que esta situación ha sido bravamente denunciada. Pero nada de juzgados ni aburridos escritos donde a uno le exigen que expliquen exactamente donde se esconden estas terribles bestias. Esta situación insoportable ha sido denunciada en prensa y con el correspondiente follón en el Concello. No sin antes pasar por el acto reivindicativo de atacar a la policía levantando la camiseta de la señora de la foto. Como dijo su compañera, "no me marcho hasta que me paguen lo que dijo el perito". Este perito que tan bien le ha informado se le olvidó informarle de que si llegaba a juicio no podría obtener la cantidad exigida hasta que no terminase el pleito. O se le olvidó indicarle que el precio de mercado no es el precio legal. E incluso se le olvidó explicarle cómo cobrar el dinero que el Ministerio puso en el juzgado a disposición de los afectados. Toda una muestra de buen hacer profesional que el chupasangres ha venido a empeorar.


Vivía tranquilamente hasta su salto a la fama. Como tantas tuvo que enseñar las tetas.

obras menores

Así llamó ayer en antena el hijo del jefe de Radio Vigo, Jaime González de Haz, a los proyectos que Corina Porro quiere llevar adelante en el puerto antes de tener aprobado el Plan de Usos. Suponemos que utilizó esta expresión tan inapropiada para meterle el dedo en el ojo a Olveira, que se apresuró a criticar la declaración. Como si no fuera una de las costumbre más aceptadas en esta ciudad criticar las declaraciones de Olveira.

Para información del hijo del jefe de Radio Vigo podemos citar alguna de las obras menores que anunció la presidenta del puerto vigués, como la ampliación de calado del puerto de trasantlánticos o aquellas que impliquen subvenciones de la Comunidad Económica Europea, que supongo que no subvencionará "obras menores", pero como no lo sé, pues ni lo menciono.

Para evitar problemas al hijo del jefe de Radio Vigo, a Corina Porro y a Olveira, proponemos algunas actuaciones que se podrían llevar a cabo desde la Autoridad Portuaria viguesa que no supondrían ningún conflicto: la paralización de las obras del muelle de Massó en Cangas hasta que no se presente el plan especial portuario, el plan de utilización o el plan de gestión viaria que exigía el anterior presidente; o el derribo inmediato de las naves ilegales existentes en el puerto de la Lagoa.

un cachondo

Sin duda la siguiente noticia la ha escrito un cachondo, uno de esos tíos que no puede evitar el dejar detalles que alegren al lector las aburridas noticias con que nos embadurnan casi todos los días.
El juez decano ve incomprensible que el Gobierno deje a Vigo sin el "urgentísimo" juzgado de Familia
Fallo de Vigo, 27-05-2009

Y no lo digo por el titular, si no por el comienzo del texto:
"Habitualmente cauto y comedido, el representante de los magistrados de la ciudad compareció para (...)".
Suponemos que lo que se entiende entre el viguismo rampante como "comedido" y "cauto" es no decir que Pontevedra es un porquería de ciudad que bastante suerte tiene con que la dejemos existir, que la Xunta se ha perdido al mejor jurista de la historia, que el bialcalde Caballero es un animal y un incompetente, o que el TSXG está politizado. Finura y tacto es lo que ha demostrado el juez Bardaji hasta ahora.

martes, 26 de mayo de 2009

para quén traballa xunta?

Mentras o Ministerio de Vivenda sacou o plan de vivenda para o periodo 2009-2012 no mes de decembro e recentemente ten sacado unha ampliación do mesmo, na Xunta de Galicia esperaban a que pasaran as eleccións para sumarse ó convenio que permitiría ós galegos telas axudas correspondentes. O problema é que os plans non saíron como se esperaban, perderon as eleccións e os que as gañaron non teñen moita idea do qué facer. Ou iso, ou é que unicamente teñen o interesese de fastidiar ó goberno central, tal e como prometeron, sen importarlles o que se levaran por diante. Senón, non se entende que a estas alturas non tiveran preparado polo menos un proxecto de convenio de colaboración co Ministerio que non paralizara a concesión de axudas á compra de vivenda de precio protexido, porque das outras vivendas, das que compra quen pode, sí que o tiñan preparado e ben que o sacaron pronto.

¿E cómo disimular o seu desinterese polos polígonos de vivendas de precio protexido? Pois botando a culpa ós anteriores. Lástima que este argumento non sirva cando un se pregunta porqué mesmo paralizan a construcción do parque de Navia. Porque éste xa estaba comprometido e practicamente rematado. Esta actitude ven a revelar que non todas as políticas son iguais. En época de eleccións é común ver ós políticos emponzoñar o ambente coa idea de facer ver que a inoperancia é común na clase política e aquí, en Vigo, onte tivemos boa mostra diso. A conclusión diso é que quen se comporta así so quere que voten ós que non lles importa que os seus representantes sexan uns senvergoñas.

Máis ou menos como cando se di que o Ministerio de Xustiza non vai traer un Xulgado de Familia a Vigo cando hai so un par de meses recoñecíase no mesmo xornal que xa se creara un xulgado específico con esta misión (aínda que o seu nome non o sexa, posto que isto tería retrasado moito máis a súa creación). Aquí, en Galicia, queda ben claro para quén traballa a Xunta.

los aburridos trámites

Porro espera cerrar en 15 días el plan de usos que redefinirá el espacio portuario
Fallo de Vigo, 26-05-2009

Corina Porro calcula que en ocho meses podrá estar vigente el Plan de Usos del Puerto
La Voz de Galicia, 26-05-2009

¿Quince días u ocho meses? Hay que leer la noticia y darse cuenta de de que el "plan de usos que definirá el espacio portuario" al que se refiere el Fallo de Vigo no es el Plan de Usos del Puerto, que tanto trabajo costó. Ése requiere un trabajo administrativo de los ochos meses de La Voz.

Lo que quiere Corina es saltarse el trámite administrativo legal y empezar las obras que a ella le parezca cuando le parezca. Se olvida de que la ley y la administración existen para algo que no es jorobarla, que los trámites, esos rollos y esos papeleos aburridísmos, sin foticos ni nada sirven para asegurar la legalidad, transparencia y, sobre todo, el bien común. Porque aunque ella sea divina, el puerto no es suyo. Ni siquiera es de los empresarios que lo utilizan (y que pagan por ello, por cierto). Y si no, que se lo pregunten a la parte del puerto de Vigo que está en Cangas y que ya ha empezado las obras sin ni siquiera haber empezado los trámites legales.


Los pañales de adulto no son fáciles de soportar, como se muestra en la foto

nos quedamos solos

Es un clásico el titular del Times respecto a la avería de la línea de telégrafos entre Inglaterra y el continente: "Europa Aislada".

Algo así ha decidido el Atlántico Diario: "El gobierno se queda solo en el pleno tras decidir limitar las intervenciones".

Es lo que tiene el no saber sumar o el desconocer el funcionamiento de las instituciones. Los concejales del gobierno son mayoría, así como el número de grupos políticos que representan. Si la Constitución española obligara a otra cosa, entonces a lo mejor sí que gobernaba la actual oposición y sí que podría haber llegado a quedarse solo, al ser minoría respecto a los demás grupos. Pero la realidad es muy cabezona y se empeña en no cambiar a pesar de los gustos particulares del redactor.

lunes, 25 de mayo de 2009

o acordo

Estes primeiros días de novo goberno do Pp na Xunta de Galicia teñen sido unha decepción para todo o mundo. Tanto para os seus votantes como para o resto (que son maioría, por certo). O expresa moi ben Bragado no Fallo de Vigo. O máis chamante é o tema, como non, do galego nas aulas. Por unha banda están os que non lles parece do todo mal o que fai, como o periódico decano, que recolle ás minorías para chegar á conclusión de que este tema é moi difícil. Así o probe Feijóo non dá feito, claro. O caso é que colle a Galicia Bilíngüe, o representante dos centros concertados, os concertados relixiosos e dous representantes da educación pública a opinar. E chega á conclusión de que se non dan arranxado entre eles, ¿cómo o vai facer o goberno galego, claro?.

O caso é que esquece o redactor mencionar que os centros concertados e os relixiosos non chegan a recoller ó 30% do alumnado galego. Mentras que Galicia Bilíngüe considera un éxito facer unha manifestación con 4.000 persoas, entre as que están Corina Porro e Ignacio López-Cháves, ós quenes non se lles coñecen fillos en idade escolar. Unha opción sería facerlle caso ó 70% dos pais de alumnos, que non atopan problemas neste tema.

Outra opción escollen en La Voz de Galicia, que xunta á Gloria Lago (dientes, dientes, que es lo que les jode) e Carlos Callón, da mesa pola Normalización Lingüística, para falar do tema. Moito che cambiou o tema, que agora aceden a falar coa tola de Vigo. Alí queda claro que a Lago non atura que haia cinco centros en toda Galicia nos que os nenos falen so o galego, que prefiere que a lei non se cumpla, que os nenos felices son europeos e que o modelo educativo vasco parécelle axeitado para Galicia. Máis esclarecedor sí que é, sí.

inteligencia

El fácil papel de oposición que le ha quedado a Figueroa ya lo quisieran muchos. El bialcalde Caballero, acosado desde Santiago, el Puerto y la Diputación, sólo puede esperar la llegada de la caballería desde algún ministerio, preferentemente gallego. Y eso que la Espinosa ya empieza a estar muy vista y ya casi es de la familia. Esperábamos que el Blanco le diera más juego, pero está visto que nada de nada. Estará empeñado en no hacer mucho el ridículo, suponemos.

El caso es que el Pp lo tiene fácil. Si no quema ni aburre con el tema de las obras puede sacarle mucho partido. Recordemos que las del Plan Zp tienen que terminar este año, pero los aparcamientos todavía pueden tadar un par de añitos, con el tráfico del centro atascado. En cualquier caso mucho no se deben de fiar de él en su partido cuando le mandan a López-Chaves a controlarle un poco. Cualquiera se tira un cuesco con un tío tan estirado al lado, con sus gafitas y ese aire de niño repipi. Por ejemplo, lo de la Carta Municipal no está mal pensado. No sabemos qué es eso, pero tampoco sabemos para qué sirve un Área Metropolitana y nos pasamos todo el día dando la tabarra con el tema. Además, con ese tema lo tienen fácil, porque el mismo Caballero juro y perjuró en campaña que era una carta más importante que la de los Reyes Magos y que él ya la tenía ensobrada.

Otra cosa que no vale de nada es lo de Provigo, así que no creemos que nadie lo eche de menos ni nadie quiera menearlo demasiado, teniendo en cuenta que fue la misma Corina quien se encargó de cargarse varias de sus funciones.

Luego están los clásicos, como los vecinos de Teis afectados por el Ave, que ya nadie sabe si tienen un morro que se lo pisan o es que la abuela gritando aquello de "mi casa, que me se la llevan y no tengo nada más" ya no cuela como antes. Obligarles a decidir si devuelven la pasta que se han gastado o se quedan con su casa no parece lo peor del mundo, por mucho que se empeñen en paralizar el funcionamiento de las instituciones democráticas.

Así que sólo queda algún plantón ocasional de vez en cuando. Por ejemplo, que el Caballero se empeña en que nada de bocatas de chorizo en los plenos, pues nos levantamos y nos llevamos nuestras propuestas, que para eso son nuestras. O que se empeña en que se hable del tema del día y nada del Celta ni de lo cachonda que está la hija de la Tocino ni de la pluma del Dorado, pues lo mismo. A recoger los bártulos y a chillar delante de un micrófono con lo mejor que lleva dentro el montaraz edil: "que mucho cuidadito conmigo", "que ese se va a enterar", "que el Font no tiene media ostia", "que la Abelairas parece una bruja de fea que es", "que el Olveira es un muermo que se duerme a la tercera copa". Como esto siga así de aburrido acabaremos echando de menos a la Corina.


- A que te comes esta polla, maricón.
- Joer, Figueroa, que sólo te he pedido fuego.
- Déjalo, hombre, ¿no ves que está encendido?

viernes, 22 de mayo de 2009

Vilela vs. Garrido

El vicepresidente de los promotores gallegos, David Vilela, se empeña en llevarle la contraria al presidente de los promotores gallegos Javier Garrido en cuanto a la necesidad de vender los pisos que actualmente están en stock en nuetra comunidad. Uno pensaba que el garrido era animal, pero leyendo lo que dice el lucense he cambiado de idea:
Yo hace dos años tenía 50 portugueses y hoy no tengo ninguno en nómina

qué ve la prensa en la huelga del metal?

Éste es uno de mis temas favoritos. Comprobar cómo las reivindicaciones de los trabajadores siguen presentándose más de cien años después como revueltas contrarias al buen orden público. Quien así piense debiera de haber oído ayer al representante de los empresarios contestar a la pregunta "¿qué le pareció la actuación de la policía en las manifestaciones de ayer?" que le hicieron en Radio Vigo. Ni corto ni perezoso el tío cafre contestó que hace años que él hubiera hecho lo mismo y más, si hiciera falta, y que así se hubieran acabado los problemas. Vamos, que este señor piensa en frío lo mismo que yo en caliente, con lo que tengo seguro qué es lo que hará con las niñas de dieciseis años.

Pero a lo que íbamos. El País y el Atlántico se inclinan por utilizar la palabra "caos" es sus titulares:
Los enfrentamientos entre obreros y policías siembran el caos en Vigo (El País)

Los violentos disturbios de la huelga del metal convierten a Vigo en un caos (Atlántico)
Observe el atento lector que uno incluye a policía y trabajadores en la frase mientras el otro se inclina por acumular "violentos", "disturbios" y la ya mencionada "caos". Sólo falta Sauron. Por supuesto, mucho más gracioso El País, que recoge la graciosa anécdota de la conversación entre huelguistas y policía:
(...) en el interior de la factoría, desde cuyo muro hostigaban a la policía con piedras y tornillos a los que los uniformes respondían con disparos de gases y pelotas de goma. "¡Nenazas, mariquitas!", retaban desde el interior a los agentes. "¡Venid acá si tenéis cojones!"
Por su parte, el Fallo de Vigo prefiere el más aznariano término "radicalización",
La huelga se radicaliza con enfrentamientos entre manifestantes y antidisturbios en Vigo
Además recuerda que "los cortes de tráfico y los enfrentamientos con la policía están tipificados como delito". Todo ello después de mencionar las declaraciones de los sindicatos. Mientras, La Voz de Galicia prefiere pasar página con un titular más reposado:
La jornada de tensión en el metal de Vigo abre una tregua para negociar
Además de reconocer que los trabajadores resistieron como leones a "más de una hora de lanzamientos continuos de pelotazos de goma" y que los directivos de las empresas en cuyo interior se produjeron los enfrentamientos no acudieron a trabajar. Eso sí, el resto de referencias a las manifestaciones es un rosario de apelaciones a la mala imagen que se da de la ciudad. Exactamente lo que dicen los empresarios que ya amenazan con retirar su "generosa" oferta que no varían desde hace tres meses. Variación que sí han realizado los sindicatos, que han rebajado sustancialmente las pretensiones de subida salarial del 6% inicial. De hecho en las anteriores negociaciones se llegaron a conformar con el 1,5% de aumento salarial. El mayor de los problemas es la duración del nuevo convenio. Mientras los empresarios se empeñan en que la duración ha de llegar hasta el 2010, los sindicatos se niegan a hipotecar su futuro bajo las condiciones de crisis actuales hasta ese año.

jueves, 21 de mayo de 2009

a folga de metal

La huelga del metal colapsa Vigo
Fallo de Vigo, 04-05-2006

Trabajadores del naval colapsan la ciudad de Vigo en el tercer día de huelga indefinida
Kaos en la red, 08-05-2007

Más 2.000 trabajadores del metal se manifiestan en Vigo para apoyar a sus compañeros imputados
Soitu, 06-11-2008

Hoxe dividíronse, exactamente igual que os anos anteriores, en varios grupos duns 200 traballadores por toda a cidade. A diferencia neste ano está en que os empresarios néganse a sentar na mesa de negociación, posto que saben que non vai haber sanción nin presións por parte da Administración competente (neste caso a Mini Delegada Molares) para que o fagan. Chámanlle "chantaxe" ó dereito constitucional da folga e so parecen reaccionar cando a policía carga contra algún dos grupos. Como todos os anos esperan a que os ánimos estean o suficentemente cargados para, polo menos, comenzar a negociar. Baste dicir que a estas alturas, o aumento salarial que solicitan os traballadores xa non compensa as horas de folga. E que non se pode asinar un convenio en plena crise conformándose cunha subida mísera para varios anos. Mentras tanto, no faltarán os que digan que a culpa de todo a teñen os traballadores. Os empresarios nunca saíran á rúa se non é cun gran desplegue mediático anterior. E este ano non hai nin a metade dos altercados que houbo os anteriores.

aqueles vellos tempos

Por unha parte, de paso que lle preguntan ós profesores pola calidade dos seus alumnos, poderían aproveitar por lle preguntar polos seus coñecementos en novas tecnoloxías, facerlles un test de cultura xeral ou, polo menos, cando leron o último libro. Seguro que os seus alumnos teñen pistas ó respecto, pero xa se sabe que os adolescentes valen para que lles follen, pero non para o que ven despois.

E por outra banda, ¿lembran vostedes o artículo da Voz de Galicia sobre "o socialismo de rostro amable que non chegou a Guixar" (sic)? Pois xa teñen a segunda parte. Sen dúbida o intrépido articulista descubriu que nesas casas sen beirarrúas nin parques nin comodidades vivían persoas normais e non as putas e os negros cos que contaba. Porque se non, non nos explicamos que se poida facer unha reportaxe sobre algo que sucede dende sempre. Sería algo así como facer unha reportaxe sobre os ionquis do casco vello, o bonito que é o Teatro García Barbón ou os descampados que hai entre Castelao e Florida. Bueno, esquecía que falamos de Vigo, unha cidade onde mesmo os periodistas non coñecen nin a Bouza.

o burato da Xunta

Di a Nova Xunta que a anterior deixou un burato de 1.200 millóns de euros, que ven sendo o 10% do presuposto anual. Supoñemos que, posto que as eleccións foron o 1 de marzo, non dirán o do burato en serio, posto que en dez meses dá tempo de sobra para reaxustar calquera contabilidade. Posto que, aínda que non o pareza, a miña intención é colaborar co bo desenvolvemento deste país, propoñemos á Feijóo que para a parte do burato correspondente ás axudas da Comunidade Económica Europea cos que polo visto contabamos e que non van chegar, se poña en contacto co Super Delegado de Ourense, recentemente sentenciado por fraude ó certificar inversións que nunca chegaron a se executar. Ou mesmo co Conselleiro de Política Territorial, que tamén é especialista en isto de asinar papeis onde se asegura que as obriñas subvencionadas están rematadas cando aínda non puxeron nin a primeira pedra. Total, como eles mesmos recoñeceron, foi por "non perder as subvencións". Isto é traballar polo país e o demáis son caralladas administrativas de señoritos de Audi.

Bueno, polo momento, posto que non son tan imaxinativos, xa están pensando en acabar con esa manía de endebedar ó estado a base de contratar médicos e esas cousas tan inútis, tendo unha sanidade privada á que acudir.

a superdelegación

Dixo a boa de Molares o día da súa presentación á prensa que non se sentía "super" e todo o mundo tomouno como un sinal de modestia. ¡Qué boa rapaza, qué sinxela é!, cando deberan ter pensado ¡qué sinceira é este mozarrona! Porque de "súper" nada de nada. Alá foi a "Quinta Provincia", a "Área Metropolitana" e o "Viguísimo Feijoísta do século XXI" que nos pregoaron dende a prensa local.

Primeiro dixeron que Vigo ía ter competencias de todas as consellerías en 14 concellos, ía funcionar como unha provincia máis. E agora resulta que mellor non, que iso en Pontevedra non senta ben, como é lóxico. E particularmente non senta ben a Telmo Martín, o presidente do Pp pontevedrés, a non ser que un queira pensar que todo isto é culpa de Lores, o alcalde bloqueiro, cuia poderosa influencia sobre Feijóo descoñecíamos.

Unha vez vistas as unllas ó jato, decide recuar Feijóo e manda ó Telmo e a Louzán a explicar que nin quinta provincia nin ostias da china, que delegacionciña. Vamos, que un poderá ir xunto á Molares e decirlle, por exemplo, que necesita un permiso da consellería de Medio Ambiente. E ela dirá que sí, que ela saca o seu superpoder que consiste en pasarlle o petate ó delegado de Pontevedra, que ise sí, é superdelegado, porque total, por Pesca e Traballo non lle imos sacar mérito. E se un ven dun dos catorce famosos concellos, pois será distinto, ¿non? Pois tampouco, carallo, xa está ben de preguntar, que non lle imos dar á Molares un cargo como ó resto dos superpoderosos, non vaia ser que os utilice para renovalo vestuario e perdemos tema de conversación.

Por suposto, aínda quedará alguén que dirá que todo isto é culpa do Psoe e do Bng, que enganaron, por exemplo, á prensa viguesa, dicíndolles que efectivamente a Molares era Súper. E para iso nada mellor que montar un lío impresionante deixando falar a Telmo e a Louzán, logo levarlles a contraria e rematar dicindo o mesmo que eles ó día seguinte. En calquera caso, algo bo sacamos de todo isto: a Perly está no porto e non teremos que aturar a súa voz de gaivota saloucando a indignidade á que nos someten a todos os vigueses, mesmo ós que non saben que é a Xunta.

Agora será o turno dos viguistas, que falarán da influencia maligna de Pontevedra e a envexa que nos teñen por guapos e lustrosos, cando deberan falar da excepcional chapuza administrativa e política que montou Feijóo e Rueda, o seu conselleiro de cabeceira, que pretenderon quedar ben con todos, cando o único interés real que teñen é levarse ben cos caciques locais que conforman ese partido chamado Partido Popular.

miércoles, 20 de mayo de 2009

folga

Continúan as protestas do metal pola postura dos patróns ante a negociación do convenio. Concretamente, pola postura de estar de pe e de negarse a sentar. Agora resulta que o último que saben é que o dereito á folga é "chantaxe" sindical. O próximo será será escoitar que non todo o mundo está dacordo co tema do esclavismo e que hai que ser tolerantes en temas de relacións laborais. É ésta a reforma laboral que propón o Pp?


A Superdelegada e a Conselleira de Traballo non perden pulso á negociación:
-Non fagas caso, querida, que estabas divina o día da presentación, chica.


Por outro lado, o Hospital que Vigo necesita dende hai máis de dez anos segue estando pendente de que a nova Conselleira de Sanidade se entere de que non é ela que ten pagala construcción, se non que simplemente debe pagalas expropiacións, xa negociadas, e logo de construir xa se encargaría Política Territorial, igualiño que en tempos de Cuíña.


Os técnicos da Xunta xa están pensando os motivos do "burato"

más promesas

"¿Qué es consenso?, dices mientras clavas en mi grupo parlamentario tu Consello de la Xunta azul. Consenso eres tú", debió contestar Leiceaga a Feijóo ayer cuando se enteró de que la conversación que mantuvo con Sánchez Izquierdo era interpretada como un visto bueno a su nombramiento como director de la Tvg.

Y es que ni consenso, porque para serlo el Bng debiera estar de acuerdo, ni aproximado, porque el Psoe nunca dio su visto bueno, sólo dijo que era "aceptable" la presencia de Sánchez Izquierdo en el puesto en cuestión. Bueno, el caso es que ya tenemos de director de la telegaita a un tío que le dió un premio a Urdaci por lo bien que había informado sobre el Prestige, como la infanta Letizia. Se veía venir, pero es que siempre lo ven los mismos.

la gota de leche

La Gota de Leche es uno de esos edificios de monjitas que recogían a niños desamparados. Puesto que en los tiempos que corren no les llega a los desamparados con que les amparen así sin más, si no que necesitan ser educados y tutelados, y las monjitas cada vez estaban más para el rosario que para aguantar a los niños, pues la cosa fue decayendo hasta que finalmente alguien metió mano. Teniendo en cuenta lo que es Vigo, lo lógico sería haber utilizado el edificio para un centro comercial y no para meter dentro a más desamparados, esta vez más mayores. El caso es que el anterior gobierno autonómico decidió que este edificio sería un centro de acogida para los "sin techo", que es como aquí llamamos a los "homeless".

Y el Concello de Vigo, pues opina, que para eso está en Vigo, pero poco más. Concedió la licencia de obras para la reforma del edificio y punto. El resto son elucubraciones que nada tienen que ver con una decisión llevada a cabo unilateralmente por la Xunta de Galicia. Bueno, unilateralmente no, porque aunque el bialcalde Caballero decía que no lo veía claro, nada hizo por impedirlo, sobre todo porque su concejala de Bienestar lo veía clarísimo.

El caso es que ahora que cambia el gobierno de la Xunta, ve más claro la nueva conselleira lo del centro comercial, porque pone la excusa de unas declaraciones del bialcalde Caballero para no abrir el albergue, que ya está terminado. Dice que quiere una posición unánime del Concello para abrirlo, cuando en realidad no la necesita para nada, puesto el edificio es suyo y los permisos (postura oficial del Concello) ya los tiene. Que al Alcalde le gustaría mejor poner ahí el Nouvel con un auditorio, el juzgado de lo mercantil y una estatua homenaje a los regidores locales que hayan hecho régimen para tener un tipito finísimo, pues ya sabe todo el mundo que sí. Y que si no, pues mejor la policía, cualquier cosa mejor que un pobretón colocándose en la calle Camelias.

Pero eso no es excusa para no poner fin a una situación límite en la que se encuentra mucha gente. Bueno, en todo caso que censen a los pobretones en casa de la Perly y les pongan a votar en las próximas elecciones. ¡Ah, no!, que la Perly está censada en Vilaboa. Bueno, pues culpa del Concello de Vigo.

martes, 19 de mayo de 2009

fundación provigo

Es lo malo de mantener instituciones que no valen absolutamente para nada más que para pagar a los amiguetes. Resulta que ahora Figueroa (pero nadie avisa de nada a este tío¡?) no le parece bien que Corina Porro firmara un contrato blindado a Rubén López, el chico aquél que metió Feijóo de delegado de la Consellería Territorial en Vigo en aquellos tiempos en pasó a gerente de la Fundación Provigo. Que queda fardón montar un vuelo Vigo-Londres, pero que cuesta pasta, claro. Y esa pasta alguien la habrá de poner, y no será la compañía aérea, por supuesto, que ellos están para ganarla, no para adelantarla o arriesgarla. Así que hay que buscarse un pardillo en el Concello. ¿Y dónde está el pardillo al que llaman todos cuando están apurados? Pues al buenorro del Olveira, que otra cosa no, pero regalar pasta al primer fachorro que le invite a un puro y le diga que él es tan nacionalista que llora cuando oye una gaita, lo hace de maravilla.

En cualquier caso, siempre se podrá salvar diciendo que le vayan a preguntar al tesorero de Provigo (Gayoso), o al secretario (Alvariño) o al vicepresidente (Costas), porque lo que es el presidente, no creemos que esté por la labor de dar la cara por él.

outra toma de posesión

Como a pécora de Molares tivo a súa, a Perly non ía ser menos. A tía cutre de Superdelegada non puxo pinchos, porque hai que ser austero, pero é que nin unha saliña contratou, ou unha carpa en Montero Ríos ou na Praza da Estrela, para que entrara toda a xente. Co seu micro, unha cruz galana, unha Biblia do Quiñones (ou era un exemplar de "Morrer de Glamour"?), o traxe discreto e de bo gusto, un traxe de chaqueta, pero rosa, que se note que unha é feminina, e non unha machorra executiva como esas ministras socialistas, un estrado, floreciñas, o que corresponde a toda unha presidenta da autoridade portuaria, vamos.

E, por suposto, toda a flor e nata, os banqueiros, os empresarios, un velliño co que bailou unha vez e unha rapaza con síndrome de Down, que se note que a cousa social non a esquece nin cando está no máis alto. Ademáis, agora que a cousa está fea e non vai poder remodelar o despacho, por algo terá que dala nota, e ¿qué mellor que enviando invitacións persoais a familiares, amigos e coñecidos que pintar, non pintaban nada, pero dan moita finura á cousa?


Pinchiños non houbo, pero o alcohol fixo estragos entre os menos acostumados

qué é unha campaña electoral

Hai un chiste que conta que un poilítico, ó morrer, vai ás portas do ceo onde lle din que pode escoller entre entrar alí ou quedar no inferno. Dinlle que vaia alí abaixo a botar unha ollada e logo volva a contar o que decida. O polítio mira ó ceo e ve varios anxeliños cantando, uns santos durmindo nunha nube e todo un pouco aburrido. Vai ata as portas do inferno e mira dentro e ve unha discoteca impresionante, con luces de cores, a xente leda bebendo e cantando e pasándoo moi ben. Así que sube ó ceo e di que quere quedar no inferno. Volve alí e atopa á mesma xente que antes o pasaba tan ben todos en caldeiros fervendo e sendo acosados por demos. Cando lle pregunta a un demo que é o que pasou, éste respóstalle "é que estabamos en campaña".

Algo así pasou en Galicia con Feijóo. Pareceunos que o bipartito era moi aburrido e traicioeiro, así que votamos a Feijóo porque prometeu que non ía segegar ós nenos, que ía acabar co decreto do galego e coa prohibición de construir na costa, que ía dar axudas concertadas para co estado central para a comprar dun coche, ...

Podiamos estar a favor ou en contra, o caso é o mesmo, porque non vai facer nada diso. Por non facer, nin vai comprar un coche vigués, tal e como dixo que faría nesta cidade. Feijóo é un tipo que coñece ben qué é a Xunta de Galicia.


"Pasou o día, pasou a romería"

lunes, 18 de mayo de 2009

living the vigo loco

El principal problema que se encuentran los vecinos para legalizar sus viviendas está en la solicitud de nuevas licencias (en realidad, en la mayoría de los casos, la primera), además de, por supuesto, aquello tan aburrido de que las sentencias judiciales hay que cumplirlas. Si los edificios ilegales solicitan una licencia, ahora que el plan de urbanismo les permite su existencia, pueden aferrarse a este clavo ardiendo para justificar su no demolición.

El problemilla está en que en el momento de construirse la mayoría de edificios no se pagaba por esas licencias, mientras que ahora se paga un porcentaje de la ganancia estimada. Y teniendo en cuenta que la ganancia no es poca (el precio tasado del piso), la licencia no sale barata. Los vecinos de Jacinto Benavente se apuntan a este salvavidas tan caro, será para que el bialcalde Caballero no les insulte. Con lo fácil que sería saltarse toda la legalidad vigente y hacer lo que les dé la gana, para después exigir que el Concello les pague la factura. O podrían hacer como el nuevo Conselleiro de Política Territorial, que se acuerda ahora de que lo mejor es construir los aparcamientos en las afueras de la ciudad, y no en el centro urbano, tal y como los dejó bien cerraditos la Perly en Vigo. Claro que para este malabarismo se necesita tener la clase y el estilo de la Perly, que, a pesar de estar bien advertida de que se deje de chorradas estos dos años en que estará al frente del puerto, no puede evitar inaugurarse a si misma en un trasatlántico de lujo, con capitán italiano y todo.

Clase y estilo es lo que necesita el Concello y no tanto pobretón de los de pedir. Entre el Bloque, que les cierra el albergue del Casco Vello porque molestan a la pobre Elena González, el Psoe, que se manifiesta en contra de que se los lleven al lado del Concello, y el Pp, que se aprovecha de simples declaraciones periodísticas (que no hay más), para que se mueran en la calle, nos están poniendo perdida la ciudad de mendigos. Como si fuera tan fácil ponerse de acuerdo, que si no es ni para los pobres ni para el glamour olívico, expresado en el Pazo Quiñones de León. A ver si sacan al gordito de Eudosio para que, por lo menos, opine.

Acaberemos dándole la razón al Figueroa, que cuando no se pone faltón hasta parece que piensa.

cerca y lejos

"Cerca" es un adverbio de lugar que indica que uno está situado próximo a algo. Próximo por arriba o por abajo. Comunmente se entiende que se utiliza cuando ese uno no llega al objetivo por poco. "Se quedó cerca de su objetivo", por ejemplo. Esta explicación se me ocurrió al leer el siguiente titular:Cerca de 20.000 personas se manifiestan en Santiago en defensa del ‘derecho a vivir en gallego’. Este tipo de titulares son los que se acompañan de observaciones en el cuerpo de la noticia del tipo:
(...) entre las curiosidades de la jornada, se vio (...) un grupo de independentistas que se situaron en la Praza da Quintana vestidos de blanco, con mascaras y con una bandera española tapándoles la boca.
Evidentemente quien se pone una bandera española en la boca es un "independentista", por mucho que quiera disimularlo vistiéndose de blanco.

Con lo fácil que hubiera sido titular como el Fallo de Vigo: Más de 20.000 personas salen a la calle para que ´no se dé un paso atrás´ en la defensa del gallego. Claro que entonces tendrían que haber reconocido que "fue, en todo caso, una manifestación mucho más numerosa que la convocada por Galicia Bilingüe". Por su parte, mucho más explícito respecto a sus fuentes es El País, que directamente alude a la leyenda urbana:
La leyenda urbana asegura que en la Quintana, cuando está a reventar, caben 15.000. Y ayer, al menos, este espacio se llenó dos veces (...)
Esta frase tan reveladora suponemos que será para que el lector se haga una idea de que ni la estimación de la policía (20.000) ni la de los manifestantes (50.000). Lo que vale es la leyenda urbana.

La manifestación de este domingo, con su margen de 30.000 personas más o menos, sirve, por lo menos, para que Feijóo pueda dar carpetazo de una vez al asunto del gallego. Quedaron a gusto en la Mesa pola Normalización y quedaron a gusto los tarugos de Galicia Bilíngüe, cada uno con lo suyo, puestos al mismo nivel y con la Nueva Xunta de "pacificador" y promesillas a la mar.

Si todo le sale igual de bien, podrá seguir permitiendo a sus amigos que construyan donde quieran, cerrar urgencias hospitalarias, anular camas en esos mismos hospitales, y montar hoteles donde estaba previsto construir centros tecnológicos. Total tal y como le han dejado el país, bien podrá.

viernes, 15 de mayo de 2009

arde, cobarde, que el culo te arde

Aprovechando que se reunió el grupo municipal del Pp para despedir a su jefa, hablaron de lo mal que llevan lo del superdelegada de Vigo en Pontevedra:

Figueroa: Lo de la manifestación de Pontevedra va a ser un boomerang, que te va a dar en la carita de mona que tienes, niñato, que estás más acabado que el Doctor Octopus.

Corina: Eso, que si queremos nosotros podemos más que tú, que valemos igual o más, que me lo han dicho, pero no queremos, que lo sepas.

Louzán?: Y feo, que estás perdido de la vida, drogadicto.


Bueno, Louzán, debió de aparecer para sustituir a López-Cháves, que total, como no coincidió con la Perly, no tenía porque ir a despedirla.


Y no le metimos unas ostias porque era un día de alegría

la buena gestión

Desde este blog le desamos a Corina Porro la mejor de las fortunas en su nuevo cometido al frente del puerto de Vigo. Siempre podrá salir, en caso de agobiarse con tanto trabajo, a tomarse el café con Lucía Molares, que la tiene cerquita, en el Etnias.

Por el momento, si algo tenemos claro respecto a lo que va a ser su trabajo, es que se va a gestionar. De diez preguntas en el Atlántico, cinco las responde con lo mismo: gestión. Concretamente de la portuaria, para que no se diga que no sabe de lo que habla. Eso y lo de "pasar de los papeles a la realidad". Está visto que para una buena gestora, "los papeles" son algo irreal. Los estudios técnicos, los acuerdos entre partes, el análisis, la elaboración y aprobación de ideas y proyectos, propuestas, convenios, etc. son "irreales". Papel, cosas que sólo valen para leer y no para inaugurar. Eso sí, cuando le preguntan directamente respecto a algo "concreto", ajeno a los papeles, esto es, por las ampliaciones portuarias, sale con lo de que la situación económica es muy difícil.

Esta nueva cantinela popular, la de no hacer nada con la excusa de que no hay dinero, ya empieza a ser peligrosamente familiar. Que expliquen cómo es posible no tener dinero y pasarse todo el día hablando de soltar dinero y bajar impuestos. Supongo que será posible gracias una buena gestión.

las obras en vigo

Los vecinos de Vigo se muestran hastiados de las obras. El realizar tantas en tan poco tiempo es una prueba de fuego, pero no para ello, si no para el bialcalde Caballero, que ya tendrá tiempo para explicar que deben finalizarse antes de fin de año para poder ser cobradas mediante el Plan Zp.

Para protestar por las incomodidades que las obras provocan en el tráfico, no se les ocurre nada mejor a los vecinos que realizar un corte de tráfico, por si algún conductor quedaba sin enterarse de que ya había bastantes problemas. Luego supongo que protestarán por las actuaciones de los trabajadores del metal, que "obligan a solidarizarse" al resto de ciudadanos.

Por otra parte es conmovedora la escrupulosidad de los comerciantes de A Florida. Los mismos que antes de empezar las obras colgaban carteles en sus escaparates en los que se leía "el Concello te quiere prohibir aparcar aquí", dando la casualidad de que delante de esos comercios ya estaba prohibido aparcar. Aunque bueno, ya nos entendemos, una cosa se que se prohiba y otra que el coche moleste, privando a sus conciudadanos de utilizar un carril por el que pagan. Estos mismos honrados comerciantes pretenden denunciar al Concello porque en las tuberías de Fenosa, ésas que van dentro de un tubo de hormigón bajo tierra, no se incluye un cartel advirtiendo del peligro eléctrico.

No sé si toda esta gente no habrá pensado que ya bastante mal estamos todos para, por encima, hacer un poco de política de barrio y tasca.

jueves, 14 de mayo de 2009

no hay derecho

Qué grave injusticia. Antes de que comenzaran las obras, uno podía dejar su camión tranquilamente en medio de la calle y descargar las cajas que a uno le daba la gana. Total, los coches pasaban tranquilamente y los autobuses, con cuidadín, pues también. Pero ahora, como ya no hay calle si no zanjas, pues ya no hay manera de parar el camión. Y, para colmo, si lo aparcas en el sitio "de toda la vida", te multan.

El comercio van a hundir así.



"Aquí delante justito dejaba el señor su camión"

pontevedra vs. vigo

A cousa dos localismos é unha das fontes máis agradecidas de surrealismo. As emocións, as lembranzas da nenez, os antergos, a tontuna sen límites mistúranse sen vergoña para defender intereses económicos dunha minoría sen escrúpulos. Tanto dá que veñan da Coruña, de Pontevedra ou de Vigo.

Do mesmo xeito que é lóxico que para os vigueses sexa unha incomodidade ter que desprazarse trinta quilómetros para realizar xestións ante calquera administración, é lóxico que os pontevedreses non vexan con bos ollos a amenaza real dunha cidade que lle supera en todo excepto en historia, tradición e solera toreira. Recoñezámolo: non deixamos de ser novos ricos que esiximos as comodidades dos señoritos da capital, o que está moi ben.

A isto xogan algúns medios, que non se cortan en denominar á chorrada que fixo Feijoo recortando a presencia de delegados territoriais, como "quinta provincia". Creou unha polémica onde non había tal. E se quería facer unha división administrativa lóxica, podería ter pensado algo mellor, a verdade. Nunca gustoume a proposta de facer unha área metropolitana de Vigo-Pontevedra. Estou cos que pensan que a área de Vigo debe tirar cara Portugal, económica, administrativa e culturalmentemente estamos máis preto dalí. O fenómeno da península do Morrazo debe quedar en mans administrativas de Pontevedra, polo menos mentras que alguén non se atreva a facer da Ría de Vigo un espacio de tránsito racional que una ambas beiras.

En calquera caso, e por non seguir divagando, poderiamos lembrar que unha das asociacións que máis apoian a postura de Pontevedra é a Cámara de Comercio da capital, e non so os partidos políticos, que fan ben en utilizar todas as armas que teñan nas mans para desgastar un goberno chegado en lombos da mentira.

prometer ata meter e unha vez metido ...

... olvidar o prometido. O famoso dito popular faise evidente nestes primeiros días da Nova Xunta de Feijóo. Onde dixo que ía mercar un coche feito en Vigo, acaba comprándoo en Francia. Cando dixo que ía apoiar á industria automovilística con 1.000 euros ó comprador dun novo coche, quería dicir que sería cos cartos do goberno central e que xa falaría con eles, e cando atopa que o goberno central propón a súa mesma axuda, recúa de novo. E tanto lle da telo prometido ó pobo que ós empresarios. A el o que lle importa non é sacar ó sector da crise, o que realmente lle importa é que lle traten con respecto. Podería ter empezado por ahí: "farei un plan anticrise sempre que me traten co agarimo que merezo".

E o mesmo coa promesa da rebaixa de impostos. Que estivo ben, vamos, pero non tanto como para cumplir. E qué dicir da "imposición do galego" e o seu "bilingüísmo harmónico"? Pois que de ser unha prioridade, pasa ó seguinte curso, que total os nenos poderán seguir sen libertade uns mesiños máis. Pois semella que nin iso vai ser posible. Que foíselle a man con Galicia Bilíngüe e a presencia da nova presidenta do porto vigués na manifestación correspondente. Mesmo xa a polémica da língua xa non é educativa nin social, senón puramente "política". Non sabemos moi ben a qué se referirá o novo Conselleiro de Cultura con iso.

Mentras tanto, os proxectos do anterior goberno pasan a mellor vida, algo así como a súa promesa de non destruir o feito ata o de agora. Os proxectos e estudos para a creación de centros tecnolóxicos ou os hospitais vigueses non valen xa para nada. Por se acaso dera a impresión de Feijóo prometeu ata meter e unha vez metido esqueceu o prometido, xa a mesma Perly lembra que se o porto que vai dirixir anda mal é culpa de que "la economía va mal, porque el puerto es un termómetro del entorno económico de la ciudad; no solo de la ciudad, sino de toda Galicia".

U-los discursos sobre as probes familias que morren de fame mentras Touriño conducía un Audi? Tiñan o mesmo gusto dos que dicían que en Galicia volveriamos a cear "castañas con leche"

Prometer ata meter ...

miércoles, 13 de mayo de 2009

la familia

"La familia que reza unida, se mantiene unida", debió de pensar López-Chaves, ese simpático edil vigués regresado de Santiago. Su familia bien merecería salir en el Celebrities de Muchachada Nuí:
- Nachito, hijo.
- Sí, papá.
- La cosa del ungüentario... Ahora no te olvides de él.
- No, papá.
- Mira que es muy bonico.
- Sí, papá.
- Y en Santiago nos tienen mucha manía y nos lo quieren quitar.
- Pero, papá, que ya está en Vigo.
- Si, pero no donde a mi me gusta. Que pa´ verlo hay que coger unas humedades horribles. Y a mi me gusta más en el Quiñones de León. Dónde va a parar, por Dios, con su vitrinica y sus luces y to´.
- Jo, papá, eres un poco pesado, ya estás mayor.
- Con que mayor, ¿eh? Pos ahora mismo voy a hacer una rueda de prensa que os vais a cagar. Y os voy a dejar mal a vosotros también. El mundo va a temblar. Rajoy me va a pedir perdón. O Dios se disculpa. Y la Elena que salga conmigo, que es la única que sabe la rabia que nos tienen en Santiago. Esa chica tiene mucha cabeza y vale mucho. ¿Por qué no la invitas a cenar? Mira que te es mu´ majica.
- Que no, papá, que no me gusta.
- Pos´ tú te lo pierdes.
- Que a la Elena ya la tenemos en lo de las obras, que no da hecho, la pobre.
- Mira que te digo, Nachito, hijo, eso de los gases ¿no será cosa de las fabadas que se mete el Figueroa?, que ese chico no tiene medida y le gusta comer más que a un tonto un lápiz.
- Que no, papá. Además, ahora que te estoy yo aquí el Chema te va a andar a cien, va a adelgazar de tanto que le voy a poner a trabajar, que estaba todo manga por hombro desde que me fui a Santiago. Un desastrico.
- Mucha manía es lo que nos tienen en Santiago, hijo.
- Es lo que yo decía allí, pero nada, ni caso.

volta á vida

Tras varios días parado, volvo á vida blogueira.

Por unha banda, temos ó novo presidente da Xunta, que onde dixo que ía "pagar en xuño as axudas pendentes ás explotacións e anticipar os 70 millóns de euros procedentes da UE", agora di que "O Goberno galego nega que se estea a anticipar o pago único aos nosos agricultores e gandeiros". E para iste salto utiliza o fraude de soltar os cartos por medio de préstamos bancarios ós gandeiros. Se alguén ten que beneficiarse que sexan os bancos.

Iso é un pouco como cando di que a súa preocupación é a crise económica culpa do Audi de Touriño ou que quere acabar coa "imposición" do galego nas escolas. Pois nin unha nin outra. O primeiro, regalarlle cartos ós amigos que lle levaron á Presidencia por medio da creación dunha rede de centros cristianos antiabortistas. Sí, os mesmos que protestan polo feito de que os médicos lucenses utilicen a súa obxeción de conciencia para gañar cartos.

Aquí, na cidade de Vigo, pasa algo parecido. Vostedes dirán que a Superdelegada (que non superdelgada) Molares ía poñerse mans á obra co tema máis importante que ten entre mans, esto é, a mediación entre traballadores e empresarios do metal na negociación do convenio. Pois non. O seu é convencer ós empresarios de que se senten e nada máis. E xa pode marchar ás reunións cos bancos e constructores, que é para o que está, para darlles a razón.

Claro que ahí hay que darlle a razón, porque calquera se aclara. Os empresarios din que o tema que ten encalladas as negociacións é a duración do convenio, para acto seguido engadir que iso xa está solucionado, pero que na suba do salario so van ceder unhas décimas. Por certo, que respecto a duración do convenio que xa está solucionado según él, supón baixala vixencia do convenio, ó que oponse os traballadores.

¿Cómo están ustedes?

miércoles, 6 de mayo de 2009

varios de vigo

Y, por último, los defensores de la educación diferenciada ya tienen un nuevo apoyo en su lucha por el respeto a la feminidad.


En algunos países, por respeto a las diferencias y por su propio bien
también tratan de distinta forma a hombres y mujeres

glamour

Non vou facer comentario ningún sobre o vestido que levaba a Súperdelegada da Xunta o día do seu estreno. Nada máis lonxe da miña intención que valorar o acto pola roupa da política. O único é que chama a atención que noutras ocasións sempre se fixera mención do tema. Dende a ex Ministra de Fomento ata a Vicepresidenta do Goberno, se por algo chamaron a atención ós nosos periodistas locais a labor destas foi pola roupa que levaban posta cando nos visitaron. Sen dúbida o amarelo e violeta de Lucía é moito máis sinxelo e discreto que as extravagancias madrileñas para os redactores. E o que tampouco acabo de entender moi ben é que chamara máis a atención o moreno do bialcalde Caballero que a pel queimada do Conselleiro de Industria, o vigués Guerra. Sen dúbida debeu ser unha mostra de respecto, porque esta cor de pel so pode deberse a algunha extraña enfermidade cutánea. En calquera caso, unido a ese look de macarra de paseo marítimo, pinta moi ben para venderlle camisetas ós surfeiros.


A mirada piadosa de Molares revela que, efectivamente, é unha extraña enfermidade

Tampouco vou facer mención do feito de que mentras "Todo Vigo" se reunía para darlle palmadiñas no lombo a Lucía, ésta esquecía os seus deberes de mediación entre traballadores e empresarios do metal, coas nefastas consecuencias que estas horas xa estamos comenzando a sufrir os vigueses. Pero tendo en conta que foi "arroupada" polos mesmos sindicalistas e empresarios do conflicto, non son quen de dicir nada.

Desta vez os cotilleos correron por conta de La Voz de Galicia, que, lonxe de ter a solera do periódico decano, segue a súa senda de "telecinquearse" á que nos ten acostumados de un tempo a esta parte. Moito máis rigurosos os do Atlántico Diario, que atopa o máis interesante no feito de que non houbo pinchos.


¿Para cando cueiros de adulto da liña "El Niño"?

roscharch

Si hay alguén na prensa viguesa que nunca baixará a cabeza, que nunca se vai humillar fronte ós poderosos, que pode collelo facho de Roscharch da loita cega pola dignidade individual e colectiva, ése é o Atlántico Diario:
Vigo culmina sus demandas históricas al conseguir el Registro Mercantil
Atlántico Diario, 06-05-2009




"Si defender a Vigo es ser un nazi, entonces yo también lo soy"

martes, 5 de mayo de 2009

os turistas

Queixan os empresarios de hostelería polos resultados acadados ata o momento. E aproveitan e, por non variar, mesmo queixan porque a Cutty Shark trocara o nome polo de "Desafío Atlántico". Non hai dereito a ter un alcalde que non diga nada, joder, que así non hai quen levante cabeza.

A pesares da "avalancha" de turistas que nos traen os cruceiros, os datos seguen a ser malos. A ver se a Perly se estira e empeza a prohibirlles ós cruceristas que durman no barco, porque se non, pois que queden en Inglaterra, comendo puding.

Claro que se un acude ós datos de Instituto Galego de Estatística atopará que os datos respecto o ano pasado non son tan malos, e mesmo o gasto total en aloxamento aumentou este primeiro trimestre de 2009 respecto ó do 2008, do mesmo xeito que o gasto en restaurantes e en compras. O que sí disminuiu bastante foron os gastos de compra de paquetes turísticos. Esto é, aínda que o gasto xeral é o mesmo, a xente prefire organizarse eles mesmos as vacacións. De feito o que tamén disminuiron foron os gastos en "ocio", aínda que aumentaron os de compras. E en canto ós datos da provincia de Pontevedra, pois temos que o gasto por persoa e día aumentou seis euros. Se temos en conta que o IPC baixou este ano, pois non está mal en plena crise.

Coma sempre, os empresarios vigueses amosando a súas miserias morais disfrazadas de desgracias para a cidade. En lugar de plantexarse cómo promocionaron as axencias de viaxes os eventos turístios locais, ou de preocuparse das cafeterías, hoteis, pensións, restaurantes, bares, etc., preocúpanse unicamente da conta de resultados das axencias de viaxes, que non son, precisamente, pequenos empresarios nin autónomos apurados.
En Galicia manda la izquierda del lujo y el caviar



El pistolero ha llegado ya a la ciudad.
Se ha apodado “el Tuerto”, su profesión es matar.
El pueblo entero ha volado, nadie quiere salir,
en el salón el barmán dejó ya de servir.

Y yo sé que esta vez sin duda viene a por mí…
algo tendré que hacer, sí,
acabaré con él.

Su risa es tan falsa como el judas aquel,
su mirada la más fría que puedas conocer,
en su cintura más balas que todo un arsenal,
en su revólver más muescas que en la barra del bar,
es el más sucio y rápido en disparar.

Y yo sé que esta vez sin duda viene a por mí…
algo tendré que hacer, sí,
acabaré con él.

Él acaba de entrar por la puerta del salón,
con una señal me indica lo desgraciado que soy.
Ya sé que con el sherriff no se puede contar,
su lema es siempre la ley y para él no es legal.

Y yo sé que esta vez sin duda viene a por mí…
algo tendré que hacer, sí,
acabaré con él.

Sí, sí, acabaré con él.
Sí, sí, acabaré con él.

Acabaré con él.

caballero acorralado

Ante la nueva situación en la Xunta de Galicia, tomada la plaza de la Estrella con sus tres frentes del edificio administrativo (Molares), la Autoridad Portuaria (Porro) y la cafetería Etnias (Figueroa), el bialcalde ha decidio pasar a la acción. En primer lugar, recordar que ya había crisis antes de las obras, así que a él plin, que se vayan a pedir a la Xunta.

Lo siguiente sería pedir cita con cada uno de los frentes enemigos para ponerse al frente de reclamaciones más lógicas de estos comerciantes, como la inevitable libertad de horarios que los grandes centros comerciales van a poder utilizar a partir del momento que les dé la gana. Y que recuerde que él no ha inaugurado ninguna gran superficie en esta ciudad, no como otras.

Después que se ande con ojo con estos cachorros del Pp, que los jóvenes no respetan nada. Como no saben con quien hablar y con quien no, pues seguro que se pasan todo el día contándole a La Voz de Galicia que Chus Lago tira colillas al mar y que los árboles muertos no se reutilizan.

Y ya para terminar, los días de la huelga del metal que aproveche para contar que la Molares estaba atendiendo a la prensa mientras los empresarios se levantaban de la mesa. Y que no se olvide de lo del Área Metropiltana. A ver cómo explica Feijoó que desde Tui haya que acudir a Pontevedra para arreglar algún asunto pendiente con la Xunta.

lunes, 4 de mayo de 2009

a fin de semán

Tras unha longa fin de semán, na que coinciden o día da nai e o día dos traballadores, volve Vigo coa súa rutina habitual. Nada novo. Por unha banda temos quen fará o papel de "oposición da oposición" para defender á pobre Perly, agora que lle meten a outro galego de xefe. Nada que a prensa no viñera facendo os últimos catro anos cos mesmos protagonistas en diferentes postos.

Por outro lado temos quen lembra o porqué en Vigo o río Lagares segue a estar cheo de merda. Cousas dos aforrativos Audis. Case todos calan o escándalo da Zona Franca, que colle de pleno á conducta tan viguista de Citroen, esa empresa á que, polo visto, se lle debe pleitesía. Este tema dende logo non vai ir máis alá. Hai demasiada xente implicada, en xeral ignorantes que se cren que os impostos son para facer obras bonitas que inaugurar e non cartos que pertencen ós cidadáns e que hai que xestionar con respeto.

En definitiva, nada que non se saiba ou que non se queira saber. Xa non queda ninguén que non se tema que este novo goberno da Xunta nos venda ó mellor postor. O Colexio de Médicos, nada sospeitoso de esquerdista, e a Federación de Asociación de Veciños de Vigo, nada sospeitoso de amigo dos anteriores gobenantes, xa se suman ó que cada día semella máis imparable.

Mentras tanto, quen non celebra nin o consumismo do día da nai, nin a loita de clases do día do traballador, sempre tendrá qué facer nesta cidade.