martes, 30 de junio de 2009

curiosidades

É vostede un deses tipos ós que lle gusta dicir de si mesmos que son de esquerdas, pero que sempre coincide co que pensan os de dereitas? Chámase vostede Carlos Príncipe?

Ve vostede o titular desta entrevista no contido da mesma? Traballa vostede no Atlántico Diario?

Ve vostede algunha referencia ás fontes nesta outra? Traballa vostede na Voz de Galicia?

Paseu vostede algunha vez por Alfonso XIII trala humanización feita pola Diputación en tempos de Corina? Atopa algunha diferencia respecto ás actuais?

Lembran vostede a que se armou cando se dixo que o anterior goberno da Xunta influiu para que o Xulgado de familia non chegara a Vigo? Pois di o actual conselleiro Rueda que é mentira que a Xunta poida influir neses temas.

Pensa vostede que unha manifestación de 4.000 persoas pode influir na axenda do Presidente da Xunta? Pois ou é vostede de Galicia Bilíngüe ou coñece ben ó suxeito.

Está vostede preocupado pola austeridade de Feijóo? Logo, ben podería militar mesmo no Pp e presidir o Consello Económico e Social.

follón gordo

La estrategia del Pp, que tan bien le vino para ganar las elecciones autonómicas, se repite en Vigo. Nos quedan dos años intensos en cuanto a insultos y amenazas. Y quien sepa leer y escribir, como es el caso de López-Cháves (toda una excepción en el grupo municipal de la oposición), tiene campo abonado para pedir las facturas de los lápices gastados por los despilfarradores políticos locales durante los últimos tres años. A fin de cuentas es dinero de los vigueses, aunque esos excesos supongan mayor gasto de tiempo y dinero que su control. El retorcer las formas es la especialidad del Pp, que lo mismo acusa sin ninguna prueba a un señor de vender hormigón a una empresa (como si este hecho fuera un delito), aunque este señor lo niegue, como vota en contra sólo por fastidiar, como lo demuestra el hecho de permitir que se repita la votación para ¡poder perderla a gusto!.

El nivel llega a tal nivel que cuando el Valedor do Pobo, sin señalar a nadie, y tirando de las orejas al gobierno, como es su deber, les recuerda a todos los ediles que hay que tranquilizarse un poco, salta el Figueroa, que se reconoce abiertamente en sus palabras y reconoce públicamente que él montará follones siempre que le dé la gana, confundiendo su labor de gobierno (que la oposición también colabora en el buen gobierno de la ciudad) con la de crispador.

Y en medio de todo esto, el Bng y algunos concejales socialistas, que le siguen el juego alegremente, ayudando a su estrategia desestabilizadora. Si a esto le sumamos el juego de algunos medios locales (que, gracias a Dios casi no tienen difusión, pero que responden a un modelo de pensamiento más común que su tirada), tenemos un panorama escalofriante: plenos de ocho horas que no sirven de nada, que nada solucionan, que sirven unicamente para lucimiento y entrenamiento a algunos políticos de baja estopa de cara a sus jefes.

Los plenos deben recuperar la cordura, limitarse a temas concretos y propuestas específicas y no para grandes declaraciones. Si nuestros políticos locales ven tan imprescindible el declarar a favor o en contra de temas que no les incumben, debieran de sacarlos del orden del día y dejarlos para otras reuniones y otros foros.

El debate entre Bng y Psoe sobre la lengua oficial a utilizar en los plenos municipales es lo que ha paralizado la consecución de un reglamento que impida estas tonterías caras e inútiles. Debiera ceder el Psoe en este tema y sacar adelante una herramienta que les permita racionalizar el tiempo y la paciencia de los ciudadanos. En caso contrario, se encontrarán con que el Pp, en caso de ganar las elecciones, aprobará lo mismo que habían previsto ellos mismos, limitando con justicia los tiempos de participación.

miércoles, 24 de junio de 2009

el fallo de vigo

Es emocionante comprobar cómo el Fallo de Vigo entiende lo que es la imparcialidad y objetividad periodísticas: a ellos les da igual quién esté en el gobierno local, siempre le harán la pelota mientras les siga patrocinando sus vajillas y deuvedés.

Prefiero tomar la noticia de la expulsión de los inmigrantes a quienes la ciudad de Vigo les obsequió tirándoles encima un balcón en la calle del Príncipe de esta manera antes que como lo que es: que no todos somos iguales.

Mientras en La Voz de Galicia hacen notar que las promesas de ayudas administrativas y laborales de los bialcaldes eran falsas, en el periódico decano se olvidan de mencionar al bialcalde primero. ¿Tan difícil era llamar a la aseguradora de la empresa que ejecutó las obras que provocaron la agresión, a la del banco dueño del balcón que cayó encima del bebé, a los servicios administrativos del Sergas que le cobra 21.000 euros, a la Subdelegación del Gobierno que les expulsa después de lesionarles? Sería bueno recordar estas noticias la próxima vez que se hable de qué significa ser emigrante en España.

martes, 23 de junio de 2009

el currante

Si hay algo que diferencia a Figueroa del resto de los mortales es su capacidad de currar. ¿Que hay que estarse hasta las tres de la mañana currando? Pues venga las tres o las seis, que tanto da, que para cuerpo serrano el suyo, calentito lo tiene de tanto pasear. Que luego tiene que estarse sentado y despierto en su puesto, pues bueno, no todo va a ser rendimiento óptimo, que también es humano. Y que conste que costumbre de trasnochar ya tiene el pobre, que esas ojeras no le salieron de estudiar, desde luego.

Toma la estrategia del boicot, que tan bien le fue a López-Cháves como diputado en la anterior legislatura autonómica, pretendiendo paralizar el funcionamiento institucional con peticiones imposibles. Ya puestos a presentar mociones podría solicitar una en la que explicara cuál de los proyectos de Vigo no ejecutaría él. Y como pista, podríamos empezar por ejemplo con el hospital. Puesto que es un proyecto supramunicipal en el que Vigo no tiene nada que ver gracias al convenio firmado en su día por Corina Porro, éste no cuenta. Que lo haga la Xunta ya. Después está la depuradora. Puesto que la multa la pagará el Estado, y mierda en Samil siempre ha habido, pues se puede tirar un par de lustros más. El Juzgado de lo Mercantil podría opinar después de pedir permiso a Molares y a Rueda, si es que sus dos jefes se ponen de acuerdo respecto a si irá a Vigo o a Pontevedra. También sería interesante saber qué opina del trato que da la Consellería de Educación a los colegios de Vigo o si está de acuerdo en que los vigueses vuelvan a pagar el peaje de Rande.

Tiene razón Figueroa, curro no le falta.


Poca gente ha entedido tan bien como Figueroa el espíritu nacional

lunes, 22 de junio de 2009

cousas que chaman a atención

¿Lembran vostedes a famosa macroplanta que Pescanova empeñouse en construir en medio da Rede Natura? O anterior gobierno galego impediuno e Pescanova montouna en Portugal. Vamos, máis ou menos como fai o conselleiro de industria, que "externaliza os seus centros de producción" en Portugal, onde os externalizados portugueses cobran menos e son menos mirados en xeral con determinados temas.

O que non entendemos é porqué "A Xunta lamenta que Galicia perdera os 600 postos de traballo que xerará a maior planta de rodaballo do mundo inaugurada en Portugal". Postos a lamentar podería lamentar tamén os cartiños do conselleiro que quedan fóra de Galicia. Ou é que aquí xa non hai diferencia entre valor e producto?Ou será tamén Feijóo un "antiguo"?

¿Lembran vostedes ó representante do Pp vigués, ese prohome educado, xentil, comedido que sempre acerta cando fala? ¿Non? Non se preocupen, non o lembran porque tal non existe. O que sí hai é un animal que mesmo, tras amezar ós compañeiros de corporación, de insultar persoalmente a dignidade feminina das súas compañeiras, agora mesmo atrévese cos bancos, ós que acusa de non prestar cartos ós vigueses. Menos mal que non estivo na presentación de Moneo ningún representante de Caixa Galicia, porque senón despois das bombas dos radicais tocarían as dos furiosos cidadáns que non aturan ver tanta maldade xunta. Figueroa hai tempo que pasou a liña da kaleborroka para entrar de cabeza na kala burroka.

¿Cántos parados son aceptables para este tío para que se poidan recuperar as zonas degradadas da cidade? ¿Tres mil? ¿Cen? ¿Con so dous parados sería xa moralmente admisible presentar proxetos? Sobre todo éste, quizás o mellor e máis realizable dos presentados por Caballero. Cando mesmo Aznar chama demagogos ós que critican ós cartos prestados por Caja Madrid para a ficha de Cristiano Ronaldo, ¿qué calificativo merecería entón quen nega o papel de incentivador da economía que lle corresponde ás administracións en época de crise?

Por que o de perdoar os impostos ás grandes fortunas xa sabemos que lle parece ben, e así nos vai. A esto Feijóo chámalle austeridade. Outros proxetos son presentados que son igual de utiles e necesarios. Esta cidade está a medio facer cando non mal feita, neso está dacordo case todo o mundo. Habería moito que tirar e para a miña desgracia (que tiraría certas cousas sen máis), hai que presentar proxetos, estudos, sometelos a debate, a aprobación, pór de acordo moitos intereses, desfacelo todo e voltar a empezar. Iso é gobernar e construir cidade entre todos (incluído el, por desgracia). E todo isto custa cartos e tempo. O feito de que moitas boas ideas queden no camiño non significa que sexan irrealizables ou quiméricas. Non é comparable a "Colina Encantada" co metro de Vigo, por moito que moitos se empeñen niso ou que a incompetencia lles dea o mesmo destino. Cando hai interese en sacar adiante os macroproxetos, estos saen adiante.

Un último caso o temos no monte do Castro. Hai so un par de anos se alguén dixera que sería posible recuperar o xacemento arqueolóxico que se oculta nel, o chamarían tolo. As vivendas particulares, a carreteira que nos rouba a historia de Vigo eran escusas perfectas para manter intereses privados de privatización de espazos públicos. Hoxe, a intelixencia parece dicir que é posible rescatar o patrimonio común. O imposible está baixo os nosos pes e so temos que decidirnos a sacalo fora. E non esquezan que este proxeto de Moneo ben pode incluir unha actuación coa cruz do Castro (que acabaría, por exemplo na sé dos empresarios do metal en Teis) e a preceptiva actuación da Consellería de Cultura dende esta falda ata o Berbés.

la manifestación de pontevedra

Tengo que reconocer que le doy la razón a Pontevedra en el tema de las delegaciones provinciales de la Xunta de Galicia. La chapuza jurídica que montó el conselleiro Rueda para que cuatro palurdos vigueses se emocionen a costa de la "división territorial" no se sostiene. La división territorial de la administración gallega necesita algo más que un decreto hecho sobre la marcha para establecerse. Otra cosa es la división funcional. Y creo que aquí está el lío.

El decreto aprobado por Feijóo habla de la división territorial de la provincia de Pontevedra en cuanto a sus funciones administrativas. Y aquí es donde no funciona la cosa, porque dicha división territorial es una falacia. Es falso que en Vigo se pueda estudiar un proyecto medioambiental o referente a medio rural, por ejemplo. Se estudiará, se aprobará o se denegará en Pontevedra. La división que tenemos y que aparece en el famosos decreto es funcional. En Vigo tres funciones y en Pontevedra las otras siete. Diez funciones en total para la Xunta de Galicia, una por consellería.

Otra cosa es que el señor de Vigo que presente una solicitud a cualquier consellería pueda hacerlo en Vigo. Eso sí puede hacerlo, pero, vamos, que puede hacerlo en la oficina de correos de Sabadell que le valdrá lo mismo. Nuestra Minidelegada sólo gestionará aquellas áreas que ya existían antes y ni una más. Prueba de ello es que el mismo Feijóo reconoce que ni un funcionario se moverá de Pontevedra a Vigo. Ni el funcionario ni la función que ejerza ese funcionario. Tanto follón para que todo quede igual.

Bueno, igual no, porque en el decreto, y aquí es donde está la chapuza, se menciona específicamente la gestión de los catorce concellos famosos de Pontevedra. Se menciona, pero nada más. Esta curiosa división territorial no se especifica más allá de su simple mención. Y así debe ser, porque para esta división de la Administración siguiendo criterios territoriales se necesitaría una modificación más sustancial de la misma administración gallega.

Una empresa de Santiago puede presentar su solicitud de subvención, por ejemplo, en Lugo. Desde el registro de la delegación de Lugo, se enviará al departamento correspondiente. Si toca que sea la delegación de Lugo, pues en la de Lugo, y si toca que se decida esta solicitud en Santiago de Compostela, donde todavía se deciden la mayoría de ellas, pues se irá a Santiago. Y si un señor de Nigrán quiere esa misma subvención, pues la presentará en Vigo, porque le queda más cerca, o en Pontevedra, donde esa subvención se decidirá. A no ser que crea que hablando con Lucía Molares su solicitud tendrá más opciones de ser aceptada, pero a eso se le llama nepotismo, creo, y está muy feo que la Administración no tenga criterios objetivos y cuantificables. Así que toca sello en Pontevedra, Vigo, o la oficina de correos de Sabadell, que tanto da.

El resto son ganas de liarla, de hacer promesas que dejan con el culo al aire a los pobres paisanos que se las creen, como el Atlántico Diario, que ya se veían como la república independiente del kiwi vigués. No es de extrañar, pues, esa manía en fomentar la crispación ante el legítimo nerviosismo de los ciudadanos de la capital provincial, cuya influencia se vería mermada si se llega alguna vez a desarrollar este decreto tan bobo.

En cualquier caso este tema nos ha dado el fin de semana una serie de titulares realmente impagables, de esos que hay que conservar recortados en la caja de zapatos de la inteligencia. Desde los insultos directos al pobre alcalde pontevedrés por lograr reunir unicamente a 3.000 personas o a la prensa rival, que contó en total 20.000. Desde luego ya otras estimaciones como los 30.000 del Xornal, las 15.000 de El País o los 20.000 de La Voz de Galicia ni existen para estos águlias del periodismo. Todo sea por el buen nombre de Vigo y a mayor gloria de su área metropolitana, motor de Galicia, faro de Oriente, puerta del Atlántico, pulmón industrial y reserva espiritual del más rancio caciquismo.

Sin ánimo de ofender y puesto a buscar enemigos, aconsejamos a los muchachos del Atlántico que llamen ahora mismo a su empresa matriz, La Región de Ourense, esos canallas, empantanados en el fango de su odio irracional, que se sumaron con tanta ingratitud a la cifra de "decenas de miles" de manifestantes. Decenas de miles son por lo menos 2 decenas, o sea los mismos 20.000 que defiende esa gran meretriz del periodismo que es el Fallo de Vigo.

miércoles, 17 de junio de 2009

el pp ignora las recomendaciones de la ue

Después de lograr el anterior gobierno de la Xunta de Galicia que se archivara la multa por la contaminación de la Ría de Vigo presentando un ambiocoso plan de saneamiento que incluía la construcción de una nueva depuradora en la ciudad, la nueva Xunta ignora la amenaza de esta multa de 20 millones de euros y anuncia la futura creación de otro plan distinto cuya ejecución finalizaría en 2015.

Este plan es totalmente desconocido a día de hoy, pero se anuncia su presentación dentro de "los primeros 100 días de gobierno". Así mismo también se conoce que su montante económico es inferior al presentado por el anterior gobierno gallego, además de que finalizará tres años más tarde. Esta tardanza no ha tenido en cuenta el hecho de que la EU ya cuestionó la tardanza en finalizar el que aprobaron en su día al gobierno bipartito y que impidió in extremis la sanción.

Los presuntos problemas presupuestarios para la construcción de la depuradora viguesa quedaron ayer en entredicho cuando el Consello de Contas de la Xunta de Galicia, presidido por el popular Egerique reconoció que la deuda encontrada por el anterior legislativo ascendía a 8.000 millones de euros que se correspondían con gastos comprometidos.

martes, 16 de junio de 2009

austeridade e chuminadas

A cona da austeridade está moi ben. Non hai que gastar en chuminadas cando hai outras necesidades máis urxentes. Porque iso é a austeridade e estamos todos de acordo. Por exemplo, cando estes días aparecían en distintos medios os cartos gastados nos últimos anos en proxectos non realizados en Galicia, pode parecer que iso son chuminadas. Pero claro, se alguén decide realizar un metro en Vigo ou A Coruña, pois xa ten parte do traballo feito, xa non sería unha chuminada. A ver se me explico. Eses estudos son unha chuminada porque non se levaron a cabo. Porque a persoa responsable de realizalos decidiu que eran moi complexos ou moi caros ou que non valían a pena ou que el non sabería facelos realidade.

E así, outro exemplo: o hospital vigués de 1.400 camas, ¿é unha chuminada?. Pois se non se realiza, sí que o é. Quedará nunha idea da que finalmente so se realizará un hopitaliño de xestión privada de 400 camas que non lle faga competencia a Povisa. E ós que soñamos un día en ter unha asistencia sanitaria digna en Vigo nos chamarán "románticos" e "ilusos". Ou os que soñamos en ter unha Ría de Vigo limpa. Hai catro anos non existía nin sequera a intención de saneala. Pasaron catro anos e agora existe un proxecto integral que inclúe a construcción dunha depuradora. Estes catro anos foron de chuminadas? Pois o mesmo. Se non se levan a cabo, sí. Os proxectos de progreso e de avance social van quedar en chuminadas, en lambetadas que nos trocan agora por grelos austeros.

De feito mesmo os propios proxectos de Feijóo quedan en chuminadas en aras da austeridade. A suposta libertade lingüística que tanto lle axudou a gañalas eleccións ten que esperar porque hai que ser austeros en non gastar cartos de máis en educación nesa suposta libertade. Tampouco en sanidade, que iso son caralladas e un traballador coxo traballa igual que outro san. E un rapaz sen cultura dá o mesmo resultado que outro inculto. Resultado económico, refírome, porque todo estos son "gastos", non inversións de futuro. Eses mesmos cidadáns que se beneficiarían desas chuminadas son os mesmos que as pagan. Porque os empresarios xa se sabe que cantos menos impostos paguen, mellor para todos os demáis (¿¿??). Nin hai que gastar no medio ambiente nin en carrís bici nin en investigación. Todo eso son chuminadas sen futuro para a nova Xunta, que decide recortalos porque son prescindibles. E recortándoos convérteos en chuminadas.

Feijoo, o pagador de favores.

Para Feijoo, o software libre chámase… Microsoft!

La Xunta estima «inasumible» para sus arcas el coste de la depuradora

Feijóo y amigos

Los programas culturales peligran en la nueva TVG de Feijóo

El peatón gana espacio a los taxis en Times Square

lunes, 15 de junio de 2009

dous enlaces

Retomo a costume de deixar enlaces que penso interesantes:

Noticia de impacto: "Hace calor"

La realidad no tiene enmienda: Galicia se suicida.


De nada.

precampaña

Se non fose por puro agotamento xa poderiamos estar celebrando o comenzo da precampaña das eleccións municipais. Trala entrevista do paso de Ecuador da lexislatura con Caballero no Fallo de Vigo temos rolda de prensa de Figueroa, entrevista con Figueroa no Fallo e en Radio Vigo e análise destes dous anos por parte do Atlántico Diario, que sumamos ás accións da oposición por respecto a nós mesmos, xa que eles non o teñen cos seus lectores.

Gustarianos que na análise de Figueroa se incluiran accións como dicir que Olveira é un borracho, que Carmela Silva é a amante de Caballero ou que á Mendez e ó seu xefe vanse enterar, todas elas saídas do seu grupo ou del directamente. Pero como non e así supoñemos que será porque o alcalde é un prepotente e un soberbio e Corina Porro a mellor alcaldesa da historia de Vigo.

Ou que explicara dunha vez qué pensa de que Molares, que votou a favor da supramunicipalidade da Cidade da Xustiza diga agora que mellor non, que expropie os terrenos o Concello, a pesar de ralentizar o proceso deste xeito. Ou que o Conselleiro de Xustiza, o pontevedrés Rueda diga que o Xulgado do Mercantil está mellor en Pontevedra, levándolle a contraria ó decano dos xuices vigueses, o superxuiz Bardají. Ou que este conselleiro culpe ó anterior goberno da Xunta de que o Xulgado de Familia non chegara a Vigo, pero que el non pode facer nada para apoiar o Mercantil en Vigo.

Ou dos cartos que vai gastar a Xunta en incumplir a súa promesa electoral de derogar o decreto de Normalización Lingüística nos cen primeiros días de goberno. Pero claro, foi Corina Porro quen dixo que ía dimitir de todos os seus cargos políticos, non el, que sabe nadar e gardar a roupa.

sodomía

"Cuando nombraron a Anxo Lorenzo Secretario Xeral de Política Lingüística apareció Núñez Feijóo sodomizándome. Fue un calvario"


Gloria Lago, presidenta de Galicia Bilíngüe.

Non imos comentar nada máis nin pór imaxes de mal gusto (por moito que o corpo nolo pida) que acompañe a este feito tan humillante para unha cristiá de pro. Todo o mundo sabe que o fornicio é o mal menor para a procreación e que o rollo de bilíngüe non vai por ahí. A sodomía non é prato de gusto para dona Gloria, que pasou un calvario.


Pillín, pillín

viernes, 12 de junio de 2009

los 200

El otro día mencionamos a los quince vecinos que milagrosamente se multiplicaron hasta cincuenta al ser fotografiados en el Atlántico Diario. Este milagro, no tan infrecuente, porque a fin de cuentas se trata simplemente de que por cada vigués se cuenten al menos dos seres humanos y pico, tuvo un nuevo episodio ayer.

Puesto que no sale foto en la edición digital y no pude comprobar la de papel, sólo nos hemos podido enterar de que esta vez, al grito implacable de un altavoz, los vecinos de Coia salieron como un solo hombre hasta número de doscientos para reclamar la no humanización para sus sufridos aumóviles. ¿Dónde queda el sagrado derecho a aparcar delante de casa? ¡Y a eso le llaman humanización, cuando privan al ser humano de sus derechos más básicos! ¡Que ya estan mayores, los pobres! Todo el mundo sabe que el anciano vigués puede conducir su propio coche funerario con tal de que poder meterlo dentro del cementerio.

Puede que la lucha sea desigual, que no lleguen más que a un puñado de vecinos que cualquier desaprensivo puede tomar por unos desequilibrados. Pero también a los espartanos les acusaron de mariquitas por andar luciendo musculito en los momentos más inadecuados y toma, bien que jodieron a los pervertidos aquellos, que el Alijerejes te tiene un aire al Caballero.


La épica ha escrito un nuevo episodio en las calles de Vigo

molares la curranta

Esta chica vale un huevo, como le dijo Camps al Bigotes. ¿Pues no se tiró 24 horas trabajando? Y seguidas, allí metida, entre empresarios y sindicalistas. Porque lo de pasar una noche entera entre tantos hombretones llamándose de todo no es algo que pueda hacer una chica cualquiera. En esas dependencias oscuras y solitarias de la Xunta, que puede pasar de todo y no se entera nadie. Bueno, porque estaban los señores empresarios, que esos sí son unos caballeros, porque los barbudos de los sindicatos, no es por nada, chico, pero pasado un tiempo, allí no había quien respirara, con sus zamarras y pellizas y sus barbones sudorosos, con esas miradas torvas, sin lavarse los dientes y bebiendo el café a sorbos ruidosos, no había quien aguantara. Que parece que nunca están contentos, habiendo tantas cosas bonitas en la vida.


La pobre Molares sólo subió a por el bolso y la liaron

Y venga a llamarse de todo los unos a otros:
- Comunista - Explotador - Te voy a joder los soldadores - En la puta calle te vas a quedar, mamarracho (éste fue el Alvariño, que para llamar a las cosas por su nombre es único, el tío)
- Mucho pedido vas a servir tú si no voy yo a currar - Pero si lo que hacéis veinte de vosotros me lo hace medio peruano y por la mitad de dinero - Peruana tu puta madre - Huy, lo que me ha dicho, pues yo me voy - Pues a tu casa a joder la marrana que te voy a convocar una asamblea que te vas a enterar
Y otra vez a suplicarles que no, que se sentaran a hablar de sus cosas, pero sin ponerse nerviosos. Aunque en el fondo les entiende, que los hombres cuando se calientan son como toros bravos, que acuden siempre a embestir al trapo rojo. Menos mal que ella iba de color pastel, que es más discreto. Y muy tapada, pero moderna, para no acatarrarse ni dar lugar a malos entendidos. Con un traje de Zara precioso que le dejó la Perly el año pasado, cuando aún se hablaban.


Lucía nunca podrá olvidar las cosas tan horribles que vió aquella noche

jueves, 11 de junio de 2009

os debates do fallo

Se por algo se distingue o Fallo de Vigo é pola súa ausencia de rigor á hora de informar. Poñamos por caso que lle interese facer unha reportaxe sobre o que opinan os escritores e editores galegos respecto á errática política do goberno galego respecto á lingua galega. Pous colle a dous editores e a dous escritores. Os editores din que o galego está en situación de debilidade e que hai que protexelo. E logo colle a dous escritores. Un que escrebe en língua galega e castelán e outra que so escribe en castelán. O escritor bilíngüe di o mesmo que os editores e que os pedagogos e que os profesionais da ensinanza, por certo. E a escritora que so escrebe en lingua castelán di que un exemplo da imposición do galego é o feito de que durante anos houbera quen se emperrase en facer cumplila la lei de rotulación das toponimias. Por certo que esta escritora chama ós nacionalismos "nazionalismos". ¿Será iso o que din na reportaxe de que en Galicia un asunto pendente é falar ben o castelán?

el guerra

Saltou onte o conselleiro Guerra, o de Industria, para defender que a producción e distribución das súas camisolas se faga en Portugal. Eu, que son bastante ignorante, non podo evitar ter unha estraña sensación pensando que este señor teña unha empresa privada e, ó mesmo tempo, lle teña que conceder subvencións a outras que son competencia da súa. Ou que reciba información sobre os plans de investimento futuro destas empresas. Ou que os intereses privados de estas empresas da competencia e os da súa poidan chocar.

Tamén dame certa inquedanza que o conselleiro Guerra teña como asesor persoal con soldo público a un estudante de Deretito cuio único mérito (¿¿??) sexa ter postos nas xuventudes do Partido Popular. Pero supoño que estas inquedanzas serán porque son un ignorante e un antigo que nunca poría unha camisola de "El Niño", a marca do señor conselleiro. Realmente non son quen de diferenciar entre "valor" e "producto", como fai el. Para mín valor foi sempre a ausencia de medo, así de parvo son. E supoño que os traballadores galegos poden restarlle "valor" ó seu producto, tal e como afirmou onte o señor conselleiro. Moito máis "valor" lle dan os portugueses, claro, que teñen menos medo de traballar por menos cartos. Ou máis valentes deben de selos de Lanzarote, ós que lles subvenciona as regatas. O que xa non se entende é a capacidade de emporcallala vida política que teñen algúns con tal de defendelo, porque se algunha irregularidade cometeu o anterior goberno, o lóxico sería denuncialo, e non vivir a costa do "e tí máis".

Un antigo e un ignorante é o que son, sí señor. Ó mellor por iso non teño nin o seu éxito empresarial nin político.

la farjas

É curioso que mentras que a prensa local sempre aludía á procedencia coruñesa do anterior conselleiro de Xustiza para tentar de explicar a non implantación de novos xulgados en Vigo, non faga o mesmo á hora de explicar a teima de Farjas (anterior concelleira en A Coruña) en negarlle o hospital a Vigo. Hoxe mesmo fan acopio dos argumentos da actual conselleira de Sanidade sobre a suposta intención do anterior goberno galego de financiar a construcción deste hospital con cartos privados.

Lonxe de pretender negalos, lembramos que eses cartos privados estarían controlados por un organismo público (a Sociedade Pública de Investimentos) e que suporía a inversión privada o control sobre a xestión non hospitalaria. Esto é, que en lugar de ter que realizar un concurso público para, por exemplo arranxar o aire acondicionado, podería esixírselle a esta empresa privada que o arranxara directamente, posto que cobra por isto. Este modelo de xestión non é o mesmo que cederlle a xestión da contratación de médicos, enfermeiros, etc., que logo pagarían os galegos. Ou a mercaduría de maquinaria ou a inversión en investigación de enfermidades non comúns que tan poucos cartos deixan.

Os argumentos de Farjas non son máis que fume para ocultar o feito de que os cartos para comenzala construcción do hospital están presupuestados. De que o traballo para realizalas expropiacións necesarias para iso están executados. E que a Xunta non empezaría a pagar a construcción ata o ano 2011. Xa de que logo critique a Caballero por ter asumido un convenio que asinou Corina Porro e que mesmo presumía da eficacia da súa xestión por telo feito por medio dun fax, mellor non dicir nada. Como dicía a mesma Corina "Lo que no puede ser es que cada vez que cambia un gobierno se cambie el proyecto del hospital".

É o que ten estar no goberno ou na oposición, que se piden cousas e logo non son quenes de levalas a cabo. Por exemplo, obrigar ó alcalde a asumir o mandato do pleno do Concello de Vigo de solicitar o interese supramunicipal para a Cidade da Xustiza pode significar que o alcalde tome en serio o pleno, como é a súa obriga. Agora os mesmos que lle obrigaron a iso en Vigo, o negan en Santiago.


Farjas: ¿Quién firmó el convenio del hospital de Vigo? ¿Quién se va a poner esta soperita de sombrero?
Porro: Ay, la gorda, que por lo menos se vaya el fotógrafo

miércoles, 10 de junio de 2009

plans de emprego

¿Qué diferencia hai entre estar na oposición e no goberno?

La Xunta dará trabajo a 2.000 parados en la limpieza de cunetas y montes.

El PP equipara la medida al sistema de peonadas del PSOE en Andalucía para "alimentar el voto cautivo"
Fallo de Vigo, 21-11-2008.

Porro (PPdeG) apuesta por medidas 'valientes y de consenso' para regenerar la economía

Censuró la puesta en marcha de ayudas (...) que suponen la creación de 'empleo inestable', y citó proyectos como los incluidos en denominado Plan E, o con la contratación de personal para la limpieza de cunetas
Terra Noticias, 25-02-2009

Feijóo anuncia 30 millóns de euros en convenios cos concellos para que os 4.000 parados sen prestación económica nin subsidios complementarios accedan a un posto de traballo
Xunta de Galicia, 10-06-2009

Sae un soldo de 625 euros por traballador con contratos de un ano co novo plan de emprego de Feijóo. E iso se non existen outros custes, como os propios de cada concello para administrar e xestionar o plan.

titular

Imagine un titular que diga "Los hombres de entre veinte y veinticinco años más proclives a los accidentes de tráfico". Y en el subtitular "Tienen los mismos accidentes que el resto de la población". ¿No sería un poco absurdo?. Pues ahora lea:

El cierre de locales sigue amenazando el entorno comercial de Camelias Se trata de una tendencia que no es superior al resto de Vigo.

El vicepresidente de la Asociación de Comerciantes, Antonio Navarro, asegura que ‘lo que ocurre en Camelias no es algo excepcional, se sigue la misma tendencia que en el resto de Vigo
Atlántico Diario, 10-06-2009

Eso sí, en la noticia a lo que se hace referencia es a la falta de plazas de aparcamiento, tema que preocupa mucho en Vigo en general. Tanto que hasta lleva a una docena de personas a manifestarse delante de las obras para que no les quiten el espacio para aparcar. También para que mantengan la doble dirección, saquen zonas verdes o dejen las aceras igual de estrechas que antes. Y si esto les parece absurdo, lean esta noticia. La referencia en el Atlántico Diario no aparece en la versión digital, pero si tienen ocasión no se pierdan la de papel. En el pie de página de la foto que acompaña a la noticia cuentan cincuenta personas. Habrá que llamar a los del Manifestódromo para aclararse.



La hierba que también está aquí se la comieron las vacas y las vacas ya se fueron.


Ya de porqué esta docena de personas considera que tienen más derecho que el resto de la ciudad a decidir sobre el ancho de las aceras o las zonas verdes desconocemos sus motivos. Suponemos que sus impuestos locales son específicos de esta calle. En cualquier caso cuentan con nuestro apoyo siempre que presenten una estampa tan entrañable.

otra de la voz

Están que se salen los bravidos y jóvenes periodistas de La Voz de Galicia. Debe el bialcalde Caballero de haberles retirado alguna subvención, porque si no, no se explica el contenido de esta noticia. Que si al alcalde no le interesa el hospital, que si es un presumidillo de tres pares de pelotas, que si qué se cree este tío. Vale que no le scaiga bien, vale que todos tenemos nuestro plumero y a todos se nos nota. Pero, hombre, no estaría de más disimular un poquito, más que nada por aquello de la objetividad profesional, que se les supone.

Digo yo que para esto podrían escribir un blog y titularlo, no sé, Elentir, por ejemplo. Porque hombre, la cosa de la austeridad está muy bien, pero no mandar una invitación por escrito al alcalde y hacerle una perdida al móvil para invitarle al acto de posesión del nuevo gerente del Chuvi no parece el método adecuado, además de que la cosa no da para tanto.

Y luego está lo de la silla. Por lo visto le tocaba sentarse al lado de Corina, que no sabemos porqué estaba allí invitada, pero que como para ella la cosa de la austeridad no va, pues ésta sí devolvió la llamada y se enteró de la reunión. Pero en las fotos se ve que la silla vacía estaba al lado de la Conselleira del ramo y en el pasillo. Y luego, por encima, nos enteramos que el Figueroa ya dio por hecho que Caballero no asistiría y se sentó en su silla, al lado de la Perly. Tampoco sabemos porqué estaba el Figueroa allí, en primera fila, y no algún representante del Bloque, por ejemplo, que también tienen su grupo municipal. Porque como representante de la Diputación no iría, que poco tiene la Diputación en estos temas, y menos en cuanto a los temas que competen a este señor.

Aunque, como mencionan en La Voz, de ir Caballero podría haber aprovechado para preguntrale a Corina Porro si la construcción del hospital "ya no se puede retrasar ni un día más", como aseguraba antes de las elecciones autonómicas, o se puede retrasar lo suficiente para rehacer totalmente el proyecto de nuevo. O, a López-Cháves, si alguien supiera dónde está, porqué ya no pide más dinero para la construcción del cuarto hospital, como hacía cuando estaba en la oposición.

Quince años no son nada

O eso debieron pensar en La Voz de Galicia en el momento de escribir la noticia sobre el encuentro entre el super-juez decano vigués Bardají y el bialcalde Caballero. El juez soltó la frase de los quince años en referencia a que si no se concede el Juzgado Mercantil a la ciudad este año quizás pase este tiempo antes de lograrse. Puesto que no justificó de ninguna manera este dato suponemos que lo soltó a boleo y que pudo decir quince años como veinte como dos. Pero esto no fue suficiente para La Voz de Galicia, que eligió el titular de:
La pérdida del juzgado Mercantil puede ser para siempre

Por lo mismo podrían haber titulado "La pérdida del Juzgado Mercantil podría provocar sífilis a este redactor", puesto que la explicación que dan para un caso como para el otro es la misma: ninguna.

De un comentario realizado a la puerta del ascensor a los periodistas antes de marcharse apresuradamente sacan el resto de periódicos locales el titular de los quince años. No creemos que la mente previlegiada de Bardají lo haya hecho sin querer. Pero ya pasar a un "para siempre" suena como a maldición gitana.

Tan acertado le debió de resultar al redactor su titular que se olvida mencionar la jugada de Caballero. Mientras el Psoe gobernó la Consellería de Xustiza se negó a declarar la creación de la Ciudad de la Justicia como de interés supramunicipal, por no contar con el apoyo de sus compañeros de partido. Aún así, para fastidiar, el Pp forzó la votación del pleno para que se solicitara dicha declaración. Caballero la perdió y ahora que está en la oposición la asume plenamente. Y si no les parece bien a los nuevos titulares populares de la Consellería de Xustiza que le pidan cuentas a Figueroa, que ese día sí aguantó en el puesto, por variar.

martes, 9 de junio de 2009

a austeridade

O tema da austeridade de Feijóo é un pouco como cando o Aznar gañou as eleccións por primeira vez. El Mundo sacaba todolos días temas escandalosos de corrupción e despilfarro do goberno de Felipe González, aínda que co tempo a maioría destes temas foron quedando como mentiras ou minimizados por outros non tan publicitados, pero máis terribles. O caso é que unha vez no poder a austeridade tamén foi unha bandeira daquel goberno, a eficacia na xestión por non chamarlle privatización dos servizos públicos, aquel invento tatcheriano que rematou en desgracia.

Agora Feijóo tráenos algo parecido. Hai que facer un hospital público, sí, pero con cartos privados a cambio da súa xestión. O pobo pon os terreos, o persoal e o material e a empresa privada cobra por disminuilos gastos duante vinte anos. Esta fórmula experiméntase en Madrid e Valencia con resultados de fracaso. Por riba, o presuposto para este ano está máis que cuberto.

Ou para comenzar a construcción da depuradora este ano basta con que Xunta aporte 400.000 euros, pero xa plantea que nin iso vai aportar. De pouco importa que o Clube Financieiro de Vigo reclamara o ano pasado a inmediata execución deste proxecto ou que a Unión Europea meta prisa.

Por outro lado, os empresarios queren que as obras pagadas cos cartos públicos no porto comencen canto antes, así que saltaremos todos os estudos e consensos anteriores para facelas canto antes. A austeridade non é para "O Gran Vigo" dos Alariños e García Costas. A non ser que a idea sexa doutro, claro, e o nome de Nouvel vaia ligado ó rival político.

O apoio ós traballadores afectados polos EREs tampouco é unha prioridade, que a austeridade impide axudar a quen o necesita. O principio conforme o que un empresario que gaña cartos é bo para a sociedade, pero un traballador cunha correcta atención sanitaria, social e educativa é un lastre e non un elemento de producción no máximo nivel é repetida unha e outra vez pola actual Xunta de Galicia. A crimininalización dos traballadores faise patente cando esquecen que a crise económica actual é unidireccional. Por riba, este pensamento reflicte que Galicia so serve para facerlle gañar as eleccións nacionais ó galego Rajoy. E, nesta cidade, que non importa o que leven por diante, que os servizos públicos que estaban a ser executados ben poden paralizarse sempre e cando se faga dano ó rival político.

eleccións europeas

Ía escribir algo sobre o tema, pero posto que sempre hai quen sabe máis ca mín, desta vez non teño nada orixinal que dicir. Unicamente deixarei un par de enlaces por se algún lector ten tempo e ganas:
Que viene el coco de Ramón Lobo,

Lo que los partidos ganan con los votos, de Alvy.

E xa que estou co de pór enlaces, engado un que non ven ó caso, pero que revela a miña debilidade polo cardenal Varela:
Monolingüísmo.
.

viernes, 5 de junio de 2009

o que se constrúe en vigo

Dice el Pp que nada más que se han concedido licencias para 12 viviendas unifamiliares desde que entró en vigor el nuevo plan de urbanismo. Y el gobierno dice que en realidad han sido 41 para bloques de viviendas y 31 para unifamiliares desde esa fecha. Y que cuantos se corresponden con tramitaciones anteriores que acabaron con el nuevo plan ya aprobado que no se sabe. El caso es que todo esto suma 299 licencias nuevas, si sumamos las reformas.

Bueno, esto lo cuenta el Atlántico, mientras que el Fallo dice que el gobierno alega que se concedieron 47 licencias, de las que dos son tramitaciones anteriores a la aprobación del nuevo plan de urbanismo y 45 se corresponden ya con la tramitación del plan actual. A estas 47 totales habría que sumarles las 40 viviendas unifamiliares del rural, y que hay en tramitación 14 licencias para edificios y 135 viviendas unifamiliares. Todas sumadas llegan a las 236. Aún quedan 63 para llegar a la cantidad del Atlántico.

Por otra parte, el Xornal explica que el Psoe contó que se habían otorgado más de 300 viviendas, de las que al menos 40 son de edificios. Y que como existe el silencio administrativo es muy complicado el mirar licencia por licencia cual se corresponde con el nuevo plan de urbanismo y cual con el antiguo (¿¿??).

Por su parte, La Voz de Galicia no dice nada, porque en lo que coinciden todos sus colegas es que Figueroa estaba presente cuando se concedieron todas estas licencias (sean las que sean) en la comisión de urbanismo correspondiente.

a violencia na folga do metal

"Vigo ardió. Vigo tembló de miedo. Vigo quedó destrozado". Así de comedido empeza o artigo do Atlántico Diario sobre a xornada de onte. Polo menos recoñecen que o señor que tivo que ir a un hospital polo conflicto, foi a causa dun pelotazo de goma da policía. O resto, un resume de culpas e víctimas. O que non teño tan claro é o tema da violencia. Evidentemente a ninguén lle gusta que un fulano de metro oitenta e cen quilos de peso lle suxira que abandone o seu posto de traballo, tire un contenedor do lixo ou se poña un pano na cara e tire parafusos contra todo o que se move.

Pero a parte do evidente, que a ningures, e ese ningures abrangue ós traballadores, lle gustan os pifostios coma os de onte, poderiamos preguntarnos se é lícito ir a traballar colocado para aturar as xornadas laborais de catorce horas pero non colocarse para ir a unha manifestación. Ou se a violencia non xurdirá duns empresarios que todalas semáns insisten en anular os avances acadados na negociación colectiva, tirando polo chan as esperanzas de milleiros de persoas que rara vez pasan menos de dez horas ó día traballando. E supoño que non serve de argumento dicir que eu tamén paso isas horas e máis, e non ando a romper nada. Se non fago nada é porque non teño uns compañeiros que me apoien nas miñas reivindicacións.

Tampouco considerarase violencia o feito de que haia empresarios que digan que a policía debe ter máis contundencia nas súas actuacións, cando mesmo o Abc recoñece que a súa actuación foi claramente desproporcionada. Por non mencionar ó mesmo Colexio de Xornalistas de Galicia, que tras sufrir unha clara agresión intencionada dos traballadores non poden por menos de recoñecer a mesma brutalidade policial.

Dos vintepico feridos de onte, vinte foron traballadores. Por certo, que o mércores a quen lle deron foi ó representante de CC.OO. e onte ó da C.I.G. Se eu fose o da U.X.T. non asistía á proxima manifestación. E respecto ós datos, pois hai 11 contenedores queimados onte e 4 anteonte, a parte dianteira dun autobús tamén queimado. O mobiliario urbán deteriorado son na súa maior parte os valados das obras.

Mentras tanto, o empresariado di claramente que a Xustiza deberá de deter ós representantes sindicais, e estima as súas pérdas en 15 millóns de euros, o que supón uns 650 euros por traballador (hai na provincia de Pontevedra uns 23.000 traballadores). E aínda hai quen di que tanta folga non lles compensa ós traballadores e que se fai so porque estes son tan estúpidos que se deixan manipular polos sindicatos, ou, o que é peor, que estes funcionan como unha mafia. Pero entenden perfectamente que os empresarios prefiran perder eses cartos na folga antes que nun convenio.

Por outra parte, quen debera pór paz neste cristo di hoxe que "cando existe unha convocatoria de folga xa non hai máis que dicir". Supoñemos que esta teoría que comparten cunha das partes, de que o uso dun dereito é incompatible coa negociación, será un desliz da conselleira. Porque xa do que opina a delegada non esperamos hai tempo, que bastante ten con que se lle acumule o chollo de mitin en mitin.

jueves, 4 de junio de 2009

como diciamos onte

O Figueroa está que se sae. Nunca tal vira. Agora resulta que se traballas e montas unha rolda de prensa (ou mandas organizala e que te busquen o contido), resulta que gañas máis protagonismo que cando te pos a berrar nos plenos do Concello cando a prensa está diante (porque cando non está o tío bota unhas sestas que nin na clase de matemáticas). E mesmo a rolda de prensa permite que non se fale das intencións da nova Xunta de deixar a Vigo sen depuradora por non querer pagar 400.000 euros dos 5.000.000 millóns que deixou o anterior goberno para iso. Ou de non construir o hospital vigués que antes das eleccións dicía que non se podía aplazar nin un día máis. Ou de que non queren pechalo convenio para a Cidade do Mar que facilitaría a adquisición de terreos industriais para a Zona Franca.

Sempre haberá quen lle dea razón, por exemplo sumándose á conspiranoia da factura de Moneo que sabe ben el onde está, pero que non vai dicir nin onde nin como o sabe, por moita intervención municipal que lle leve a contraria.

a folga do metal outra vez

Cando un pasa todo o día na oficina non pode enterarse das cousas máis que polos medios. Así, se un colle Atlántico entérase de que os traballadores do metal son uns furiosos vándalos que arrasaron con contenedores, que tiraron pedras e tornillos contra os viandantes que se refuxiaron no centro comercial Camelias e mesmo que quiemaron un autobús, como os cachorros de Jarrai. Se le A Voz de Galicia pode descubrir que a policía tamén participou neste conflicto, acorralando ós traballadores dende a Praza de América ata os asteleiros. E se colle o Fallo de Vigo xa pode irse preparando, porque comproba que a cousa vai ir para largo. Para detalles, ten que acudir ó Xornal, que explica que o peor saltou cando os traballadores zarandearon un automóvil na Praza de América e o País, que informa de que mesmo ese autobús queimado foi apagado por algún traballador. O relato dos feitos que fai este periódico é o único que inclúe os movementos dos manifestantes previos á escaramuza xunto co 20 Minutos, o que parece darlle a razón a aqueles que din que so interesa este conflicto cando se leva ás súas últimas consecuencias. Por outra banda é o gratuíto o único diario que explica que os empresarios, lonxe de ter intención de negociar, retiran calquera oferta e so presentan mantelo convenio e non subilo soldo os próximos anos. Iso sí, chaman "vándalos" ós traballadores que non son quenes de entender como se pode ter esa postura. Sen dúbida é que non son mediadores da Xunta de Galicia nin minidelegados. Para o pouco que ten que facer Molares, non se lle mira o pelo.



Un xubilado vigués aproveitando a folga para levar a cabo a súa auténtica vocación:
fuchicar no interior dos contenedores.


Hoxe a cousa continuou polo mesmo cauce. Os traballadores decidiron tomar un trasantlántico, o centro comercial A Laxe, o Concello, supoñemos que buscando quen os escoite, posto que na mesa de negociación non hai tal. Do mesmo xeito que os catro contenedores queimados onte poden pasar a ser considerados como unha revolta popular, o do cámara de Telecinco de hoxe impactado por un petardo pode terminar por chegar a traer a fama que nos faltaba a Vigo. Tralo exitoso paso de Feijóo por Buenafuente, quizás agora consigamos levar á Molares ó programa de Ana Rosa Quintana. Quizás alí poida por fin enterarse de que este conflicto non é so cousa de cartos, senon de algo tan esquecido e que dá tan pouco de comer como a dignidade de clase.

Por certo, e para rematar este resume, recomendo a galería fotográfica do Xornal, non tan espectacular como o cachas que saca o País nin como os lumes dos outros medios, pero moito máis explicativa. As fotos aquí postas están pirateadas dos outrs medios, non iades pensar que vou facer eu todo o choio.


Un policía mantendo a orde. O señor de amarelo corre por se acaso.

miércoles, 3 de junio de 2009

a oposición

A un pode gustarlle máis ou menos o bialcalde vigués do lado do Psoe. De feito, hai que recoñecer que o tío dá un pouco de grima. Alguén tan sobrado, tan dado de si, que fala cunha seguridade insultante dos seus logros e dos seus proxetos no pode máis que crear certa desconfianza. Debe ser así por ter pasado tanto tempo en Madrid. Os de aquí son máis como Orozco, coa súa mirada lánguida, a súa voceciña rouca. Ou como Bugallo, que parece un caseiro máis de piso de estudante compostelano. Iso é o que da confianza, ser "do pobo", vamos. Os líderes do Psoe galego son todos así, moi "do pobo", se é que por tal se entende xente que non sabe nin expresarse nin falar nin en público nin en privado nin ter unha idea clara do que pretenden facer co seu cargo máis alá de facer a pelota ó xefe do seu clan. Pachi Vázquez, Varela ou Méndez Romeu son fulanos máis taberneiros que un carajillo. O Touriño era un tipo que, polo menos, tiña certa idea do que facer: levarse ben con Pepe Blanco dicíndolle que sí a todo e ir facendo polo baixo. Ante este panorama o Caballero debeu pensar que o seu estaba feito, que o seu único rival no partido ía ser o Touriño. Pero o Touriño foi tan comedido que mesmo acabou perdendo as eleccións ante o furacán opusdeista de Feijóo, que a única tradición que respecta é o Apóstolo.

A situación cambioulle a Caballero, sen a axuda económica da Xunta. De ser un alcalde que o tiña todo de cara e que podía escoller ós amigos, agora resulta que é o alcalde dunha aldea de cabreados chea de inimigos. Igual que os seus antecesores dende Soto. O seu poder omnímodo acabou. As asociacións de veciños, a de empresarios, a Cámara de Comercio, o porto, o Instituto de Estudos Vigueses, o Consello Económico e Social, a prensa local, os sindicatos, todos miden a súa influencia social polo número de veces que lle tocan os huevos ó Concello, esté quen esté de alcalde (ou alcaldesa). E menos mal que o Celta está en segunda e a piques de quebrar.

O caso é que o acoso e derribo xa comenzou. Semella que Figueroa ten pensado facer os deberes, agora que hai quen lle controle e non se vai con el de putas. A súas anunciadas roldas de prensa mantéñense, dá igual con qué tema, aínda que sexa un manoseado e que a sociedade estea xa aburrida de escoitar sempre o mesmo rollo. Todo o mundo sabe porqué os constructores non constrúen nesta cidade. Non será por falta de solo, que levan acumulando dende hai anos. Nin pola lentitude dos trámites, que en Vigo son tan lentos como no resto de concellos de igual tamaño (diferente é se os comparamos cos de Mos, por exemplo). Basicamente é porque os constructores esperan mellores tempos para o negocio, e contan con eles dentro de dous anos. ¿Por qué construir agora co mercado á baixa cando sabes que dentro de dous anos a crise terá pasado o seu peor momento e pode que teñan un alcalde que modifique o plan xeral de urbanismo á carta? Escalofriante a sangue fría de Figueroa, por certo, que acusa ó alcalde de non realizar vivendas de prezo protexido cando Feijóo ten anunciado que se acabou a súa construcción en Galicia, mesmo negándose a asinalo convenio co Ministerio de Vivenda e paralizando as axudas ós futuros compradores, que a día de hoxe non teñen dereito a ningunha por esta causa?

Pola outra banda, os tempos son chegados para o Pp, que ten de cara en Galicia á administración, a Diputación, os seus afiliados (empresarios), o Porto e mesmo a asociación de veciños, que se empeña en repetilo discurso textual de Feijóo. A recente baixada do paro en Galicia e en Vigo durante a crise case non apareceu estes días, máis que no feisbuk de Caballero. A futura xestión privada do terceiro hospital vigués non é noticia máis que na Voz de Galicia, por non mencionar a desaparición dos proxectos futuros da cidade como a Cidade do Mar ou a depuradora (xa veremos os pagos do Auditorio). Xa dalgúns como o carril bici non ten sentido ningún, cando todos os concellos implicados están dacordo na súa execución orixinal. O escándalo do novo "asesor" do conselleiro vigués Guerra pasou desapercibido totalmente.

A fin de contas Caballero non fai máis que pagala súa soberbia anterior, cando todo viña de popa. Patadas como a de Touriño co tema do Ave ou o incomprensible silencio de Romeu no tema do Xulgado de Familia son respostas dos que xa non se xogan nada contra os que lles fixeron cantas putadas estiveron na súa man. Caballero xogou a selo "home de Madrid", o "tapado" de Pepe Blanco, posto para controlar o partido na súa parte máis quente (Vigo). Dentro de dous anos ten a súa proba de fogo, coas eleccións locais. Un bo resultado daralle o respaldo necesario para postularse máis alá de Porriño e librarse dunha condena de dous anos máis baixo o acoso do Pp, mentras que unha derrota afundirá as súas expectativas. ¿Alguén imaxina unha cidade con López-Chaves de alcalde e Caballero na oposición? A súa batalla comenzou hai anos, basta con que se dea conta.

martes, 2 de junio de 2009

otra decepción

Después de la entrevista a la conselleira de Sanidade Frajas, el Fallo de Vigo se emocionó con la posibilidad de que los pacientes gallegos pudieran ser atendidos fuera de Galicia. Pensar en esos transportes de doentes que antaño llegaban al hospital de Fátima era algo que los responsables del periódico decano se imaginaban como un avance. Además, el plazo de 60 días (la tercera parte del actual) para operar a los gallegos era, indudablemente, un avance reseñable que sumar a este plan tan fabuloso. Por desgracia, de la misma manera que ocurrió con el caso de la Mini Delegada viguesa, el globo se desinfló pronto. Concretamente lo que tardó el grupo parlamentario gallego del Pp en negarse a dar fechas de 60, 90 o 120 días de espera ni mucho menos de trasladar gente fuera de la comunidad.

Eso sí, lo que garantizan es que el tercer hospital vigués lo pagaremos los gallegos pero que a lo mejor lo gestiona una empresa privada, cuyo máximo interés (por eso es una empresa privada) sea el ahorro de costes y la obtención de beneficios. O si no que las camas serán muchas menos de las proyectadas inicialmente.

juzgado de familia

Continúa el culebrón del Juzgado de Familia sobre la decisión del anterior conselleiro de Xustiza de preferir un Juzgado Mercantil sobre el anunciado de Familia. Esta vez aparece un reportaje en el Fallo de Vigo con "diversas opiniones" a las que califica de "la judicatura". Concretamente, "la judicatura" en cuestión son el señor Bardaji, decano de los jueces vigueses, y el señor Puelles, decano de los procuradores vigueses, esos señores que cobran un dineral unicamente por ir a recoger papeles. Bueno, también se menciona a "magistrado", pero puesto que no se aclara nada más que eso: "magistrado", no sabemos ni siquiera si existirá. El caso es que las opiniones de estos señores es tan impresionante que le dejan al anterior conselleiro para explicarse nada más que un párrafo al final de la noticia, lo que supone el 10% del total.

El caso es que una vez que el gobierno central decidiera que no era necesario modificar ninguna ley para implantar un juzgado mercantil en Vigo, lo que era considerado como una "decisión política" por estos señores, además de aprovechar para criticar al actual alcalde por no avanzar en la construcción de la Ciudad de la Justicia (algo que parece ser que ya no es importante), se han olvidado Bardaji y Puelles de que la situación de crisis aumenta los casos mercantiles al tiempo que disminuyen los propios de familia. O al menos es lo que opinaban ellos hace un par de años. No esperamos que se rectracten, puesto que no lo han hecho a pesar de sus graves errores cometidos hasta ahora.

figueroa, p.i.

Ya mostró Figueroa en otras ocasiones sus finas cualidades de investigador, de ésas que le permiten saber cosas que los demás ignoramos, por ejemplo, de lo que se van a enterar la Méndez y su "jefe" o las intenciones ocultas que se esconden tras el nombramiento de Eudosio Álvarez como concejal no electo, por ejemplo. Normal, en alguien que lleva más de veinte años viviendo del erario público, concretamente del vigués. El caso es que ahora nos vuelve a demostrar que si ya sabía él que la factura de Moneo ya estaba en el Concello y que el bialcalde no se la quería enseñar, por ser muy gorda, tuvo que salir intervención a decirle que no, que no existe la tal factura. Pero sus dotes no se quedan ahí, e insiste que vale, que cuando preguntó no estaba, pero que ahora ya sí, ahora ya está en el Concello, que él lo sabe bien, aunque no explica cómo.

Lo que el resto de los mortales que no tenemos sus dotes detectivescas tenemos claro es que antes o después seguro que termina acertando, que antes o después, si insiste todas las semanas, la factura aparecerá, más que nada porque digo yo que algún día habrá de enviarla. Lo que no estaría bien es que la enviara antes de ofrecer algo a cambio, como un proyecto urbanístico, por ejemplo.


Figueroa en pleno chollo. Lo que este hombre no haga por Vigo, no lo hace nadie.

lunes, 1 de junio de 2009

los chopos de coia

A cuenta de estos chopos abrí un grupo en Facebook, hecho del que no sé si sentirme orgulloso o simplemente moderno. No es mi pretensión el darme publicidad, si no el traer unas declaraciones de María Villaraviz , presidenta de la Asociación Camiño Vello de Coia el 14 de mayo de este año respecto a las semillas de estos árboles y sus supuestos efectos alérgicos:
"Si vas en moto con el casco abierto, se te meten dentro y resulta incluso peligroso; entran por las ventanas en casa y están en todas partes por el suelo. La gente está molesta y los que sufren alergias, lo pasan fatal en esta época en Coia"
Lo que contrasta con las otras palabras de Elena González, presidente de la Federación de Asociaciones de Vecinos de Vigo ayer mismo:
"ningunha asociación veciñal de Vigo tenlle solicitado ao Concello que talase as árbores"
No sabemos si tampoco comparte las quejas por las obras o si logrará que se sustituya la tala de La Guía por una poda o directamente se adscribe a la política de algunos vecinos vigueses que tienen las ideas claras respecto a lo que hacer con los montes gallegos rodeados de urbanismo salvaje. Tampoco entendemos que Font no haya enseñado las tetas después de hablar con los vecinos de Teis a los que ha tranquilizado respecto al futuro de sus terrenos, así como de ofrecerles asesoría gratuíta respecto a sus obligaciones tributarias.

Ya puestos, sería hasta recomendable oír cómo se critica desde cualquiera de estas asociaciones vecinales tan bien coordinadas la política de Feijóo de gastarse el poco dinero que le dejaron los manirrotos gobernantes anteriores en la Ciudad de la Cultura compostelana y no en el hospital público vigués, ése del que dijo la Perly que no se podía aplazar ni un día más. Habría que recordarles que ya se pueden ocupar los terrenos sin necesidad de esperar, puesto que al ser considerado de "interés supramunicipal" no se necesitan negociar los precios de expropiación. Quizás decida unirse al punto de vista según el cual ese dinero que no aparece se puede gastar fuera de Galicia o en empresas amigas.

Poco valor tendrán esos argumentos de austeridad cuando desde el Pp se empeñan en exigir al gobierno central que gaste un dinero que Cascos se ahorraba en la construcción del Ave a Galicia. Aunque a lo mejor caen del caballo del liberalismo y descubren que se trata de que en tiempos de crisis el papel del gobierno no es el de ahorrar en cosas de comer, tal y como parece haber entendido Corina Porro ahora que está al frente del puerto vigués.

Aunque no deja de ser curioso que se le exijan cosas a gobiernos que abrieron el grifo, por ejemplo, abriendo nuevos juzgados, aunque no tanto como para no tener que elegir (por cierto, que haría bien el decano Barjardí en preocuparse más de su poca influencia entre sus colegas y menos de hacerle la pelota a quien no le dio al final el puesto solicitado). De éste que nos ha tocado en Galicia parece que ya estamos acostumbrados a que nos mientan sin casi haber empezado a gobernar, por ejemplo en el tema de las ayudas a los dependientes:

Feijóo anima a los dependientes que no cobren a denunciar al Gobierno
La conselleira Mato teme demandas de casos pendientes
En cualquier caso, parece que ya está claro quién va a pagar el pato de la austeridad. Los de siempre, desde luego que no.